مهدی یادگاری ، شادمهر میردار ، غلامرضا حمیدیان
مجله دانشور پزشکی
مقدمه و هدف: اطلاعات موجود در ارتباط با تأثیر تمرینات تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری بافت ریوی محدود میباشد. هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک دوره تمرین تناوبی شدید بر تغییرات ساختاری پارانشیمی و غیرپارانشیمی بافت ریه در رتهای نر ویستار بود.
مواد و روشها: نمونههای پژوهش حاضر را ۱۲ سر رت نر نژاد ویستار، کاملاً سالم و بدون سابقۀ بیماری (سن ۴ هفته و میانگین وزنی ۹±۶۸ گرم) تشکیل داده بودند که بهصورت مساوی به گروه تمرین و کنترل تقسم شدند. رتها در طی ۹ هفته، برنامۀ تمرین تناوبی شدید را با سرعت ۲۵ متر بر دقیقه شروع و با سرعت ۷۰ متر بر دقیقه به پایان رساندند. در پایان، جهت انجام آزمایشهای هیستولوژی و استریولوژی، بافت ریه خارج گردید.
نتایج: نتایج نشان داد متعاقب ۹ هفته اجرای تمرین تناوبی شدید، بهطور معنادار حجم پارانشیمی، تعداد آلوئولها و سطح تنفسی کاهش و حجم غیرپارانشیمی و فضای اطراف عروق و برونشیول افزایش یافت (P≤۰٫۰۵).
نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر به نظر میرسد تمرین تناوبی شدید قادر است ریه را به سمت بینظمی ساختاری و التهاب پیش ببرد. تأثیراتی که احتمالاً با کاهش کارایی ریه در تبادل حداکثری گاز در عرض سد گازی ـ خونی حین اجرای رقابتهای ورزشی و بهچالشکشیدن سلامت عمومی ریه همراه است.
واژههای کلیدی: تمرین تناوبی شدید، پارانشیم ریه، آلوئول، رمدلینگ