تأثیر چهار هفته دویدن اختیاری روی چرخ دوی گردان در دوران نوجوانی بر رفتار افسردگی و تأثیر آن بر میزان استرس اکسیداتیو در مخچه

ابوالفضل جعفرزاده باغان۱؛ مقصود پیری ۲؛ محمد علی آذربایجانی۲
۱دانشجوی دکتری بیوشیمی و متابولیسم ورزشی، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران
۲استاد گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی وعلوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،تهران، ایران

علوم زیستی ورزشی

چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر چهار هفته دویدن اختیاری روی چرخ دوی گردان در دوران نوجوانی بر رفتار افسردگی و تأثیر آن بر میزان استرس اکسیداتیو در مخچه است. به همین منظور ۲۴ سر موش نر به‌صورت تصادفی به سه گروه کنترل، جداشده از مادر (MS) و جداشده از مادر و دویدن اختیاری (MS+RW) تقسیم شدند. موش‌های گروه MS و MS+RW از روز دوم پس از تولد تا روز چهاردهم به مدت ۱۸۰ دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس آزمودنی‌ها به‌صورت چهارتایی تا روز بیست‌وهشتم در قفس نگهداری شدند. گروه MS+RW از روز بیست‌وهشتم به چرخ گردان به‌صورت ۲۴ ساعت شبانه‌روز دسترسی داشت. در روز شصتم بعد از تولد رفتارهای افسردگی به‌وسیلۀ آزمون‌های FST، SPT،
OPT، و Splash test ارزیابی شد. بیومارکر استرس اکسیداتیو که شامل میزان ROS میتوکندریایی در بافت مخچه بود نیز اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد دویدن اختیاری به‌طور معنا‌داری رفتارهای شبه‌افسردگی ناشی از استرس جداسازی از مادر را خنثی کرد و استرس اکسیداتیو را کاهش داد. همچنین نتایج نشان داد دویدن اختیاری می‌تواند به‌عنوان روش درمانی غیردارویی برای اختلالات افسردگی مفید باشد.
کلیدواژه‌ها
استرس اکسیداتیو؛ استرس اولیۀ دوران زندگی؛ دویدن اختیاری؛ رفتار شبه‌افسردگی

متن کامل