مارال رامزی، فریناز نصیری نژاد، حمید رجبی ، نسیم نادری، ناهید ابوطالب
دانشور پزشکی
مقدمه و هدف: صدمات ناشی از ایسکمی- خونرسانی مجدد در قلب (IR)، یکی از اصلیترین دلایل مرگ و میر در جهان به شمار میرود. از آنجایی که انجام تمرینات ورزشی از جمله معدود روشهای عملی برای بهبود محافظت قلب در برابر این صدمات به شمار میرود، هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر پیش آمادهسازی با تمرین تناوبی شدید کوتاهمدت بر محافظت قلبی، عملکرد بطن چپ و مکانیسمهای احتمالی اثرگذار بود.
مواد و روشها: در این مطالعه، ۴۸ موش صحرایی نر نژاد ویستار (۱۰-۸ هفتهای با وزن ۳۰۰-۲۵۰ گرم) به صورت تصادفی به ۵ گروه کنترل (C)، تمرین تناوبی شدید (H)، شم (Sh)، کنترل+ ایسکمی خونرسانی مجدد (CIR) و تمرین+ ایسکمی خونرسانی مجدد (HIR) تقسیم شدند. پروتکل تمرین شامل ۵ روز متوالی دویدن روی نوارگردان در ۶ تناوب شدید ۲ دقیقهای با شدت ۸۵ تا ۹۰ درصد VO2max و ۵ تناوب آهستهی ۲ دقیقهای با شدت ۵۵ تا ۶۰ تا درصد VO2max بود. موشها در گروههای CIR و HIR تحت عمل جراحی آسیب IR قرار گرفتند. اندازه سکته، آنزیمهای لاکتات دهیدروژناز و کراتین کیناز، شاخصهای عملکردی بطن چپ، کلوتو و TRPC6 اندازهگیری و دادهها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی آنالیز شدند.
نتایج: نتایج پژوهش حاضر کاهش معنادار اندازه سکته و آنزیمهای شاخص آسیب قلبی را به دنبال تمرین در جریان IR نشان داد. علاوه بر این نتایج این پژوهش نشان داد که کاهش و اختلال عملکرد بطن به دنبال آسیب IR در گروه تمرین کرده (HIR) نسبت به گروه تمرین نکرده (CIR) به طور معنادار کمتر بود. همچنین یافتههای این پژوهش افزایش معنادار کلوتو محلول در خون بعد از تمرین و بیان کمتر کانالهای TRPC6 در جریان IR را در گروه تمرین کرده نشان داد.
نتیجه گیری: یک دوره کوتاهمدت تمرین تناوبی شدید توانست باعث کاهش اندازه سکته به یکسوم میزان در مقایسه با گروه بدون تمرین (CIR) (کاهش ۴۵,۳۳ درصدی) و جلوگیری از کاهش بارز عملکرد قلب در برابر آسیب ایسکمی-خونرسانی مجدد شود. بر اساس نتایج به دست آمده، افزایش کلوتو به دنبال تمرین و درنتیجه بیان کمتر کانالهای TRPC6 در جریان IR، میتواند از مکانیسمهای افزایش محافظت قلبی و کاهش اختلال در عملکرد قلب باشد.
واژههای کلیدی: آسیب ایسکمی خونرسانی مجدد، پیش آمادهسازی، تمرین تناوبی شدید، TRPC6