علیرضا رمضانی ۱ ؛ سارا زارع کاریزک۲ ؛ میثم شعبانی نیا۳
۱استادیار دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
۲دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
۳دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، مربی دانشگاه آزاد اسلامی شوشتر، شوشتر، ایران
مجله علوم زیستی ورزشی
چکیده
بهینه کردن نتایج تمرین و بهبود پاسخ، نیازمند انتخاب محرک مناسب و از اهداف هر برنامۀ تمرینی است. بهنظر میرسد پیشآمادهسازی ناشی از ایسکمی و تزریق مجدد (IRPC) میتواند محرکی مناسب برای افزایش پاسخهای انقباضی زیربیشینه باشد. ازاینرو این پژوهش در نظر دارد تأثیر پیشآمادهسازی و فراپیشآمادهسازی ناشی از ایسکمی و تزریق مجدد (IRRPC) را بر نیروی زیربیشینه ایستا و پویای مردان جوان بررسی کند. بدین منظور ۲۰ مرد جوان دانشجوی دانشگاه شهید رجایی تهران بهصورت تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه کنترل (با میانگین سن ۴۲/۱±۲۰ سال، قد ۶۶/۵±۳۴/۱۷۴ سانتیمتر و وزن ۱۲/۶±۱/۷۱ کیلوگرم) و آزمایش (با میانگین سن۳۳/۱±۵/۲۰ سال، قد ۸۸/۴±۲/۱۷۶ سانتیمتر و وزن ۰۹/۷±۴۵/۷۴کیلوگرم) جای گرفتند. شرکتکنندگان حرکت جلوبازو دمبل لاری تک دست با وزنۀ ۸ کیلوگرمی با بیشترین تکرار ممکن را برای حرکت پویا و بیشترین زمان نگهداری انقباض در زاویۀ ۹۰ درجه را برای حرکت ایستا انجام میدادند. رکوردهای پیشآزمون و پسآزمون برای دو دست جمعآوری شد. در گروه آزمایش قبل از پسآزمون، دست برتر فرد به مدت ۳ دقیقه تحت محدودیت نسبی جریان خون (BFR) قرار میگرفت و بعد از ۱ دقیقه تزریق مجدد، حرکت اجرا میشد. برای بررسی تفاوتهای بین دو گروه از آزمون تحلیل واریانس یکراهه استفاده شد. طبیعی بودن توزیع دادهها نیز از طریق آزمون کولموگروف- اسمیرنوف مشخص و سطح معناداری آماری ۰۵/۰P ≤ تعیین شد. نتایج نشان داد IRPC افزایش معناداری (۰۰۱/۰=P و ۰۷۱/۱۴=F) در رکورد ایستای فرد ایجاد کرد، ولی IRRPC تأثیر معناداری نداشت. این افزایش ممکن است نتیجۀ پیشجبرانی نسبی ایسکمی موقت ناشی از انقباضهای ایستا باشد. از طرفی IRPC و IRRPC در مقدار پاسخهای انقباضی پویا، تفاوت معناداری ایجاد نکرد. ازاینرو پیشنهاد میشود برای افزایش نیرو و تعویق خستگی در انقباضهای زیربیشینۀ ایستا از IRPC استفاده شود.
کلیدواژه ها
ایستا؛ ایسکمی-تزریق مجدد پویا؛ پیشآمادهسازی