تأثیر هشت هفته رژیم غذایی پرچرب همراه با تمرین استقامتی بر سطوح پلاسمایی آمیلین رت‌های نر نژاد ویستار

: محمدرضا کردی۱، فرزانه ملکی۱، علی‌اصغر رواسی۱ ، صادق ستاری‌فرد *
۱- گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت‌بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت‌بدنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مجله طب جنوب

زمینه: آمیلین هورمونی پلی­پپتیدی است که با کاهش اشتها از افزایش وزن و چاقی جلوگیری می­کند. بنابراین، هدف مطالعه­ی حاضر تأثیر هشت هفته رژیم غذایی پرچرب همراه با تمرین استقامتی بر وزن و سطوح پلاسمایی آمیلین رت­های نر ویستار بود.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه­ی تجربی، ۲۴ سر رت نر جوان نژاد ویستار، با دامنه سنی ۵۰ تا ۶۰ روز و میانگین وزنی ۱۰±۱۶۰ گرم به سه گروه هشت تایی شامل گروه کنترل (C)، گروه رژیم پرچرب (HFD) و گروه تمرین استقامتی و رژیم پرچرب (ET+HFD) تقسیم شدند. رت­های گروه (ET+HFD) به مدت هشت هفته، پنج روز در هفته، هر جلسه ۶۳-۲۰ دقیقه با سرعت ۳۰-۱۵ متر در دقیقه روی تردمیل بدون شیب دویدند و از رژیم پرچرب استفاده کردند. گروه کنترل (C) برای خونگیری اولیه و گروه رژیم پرچرب (HFD) تمرین نکردند. رژیم غذایی پرچرب در دسترس دو گروه کنترل و تمرین شامل ۶۰ درصد چربی، ۲۴ درصد کربوهیدارت و ۱۶ درصد پروتئین بود. خون­گیری۲۴ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین با دوازده ساعت ناشتایی انجام شد. مقادیر آمیلین به کمک کیت الایزا Cusabio Biotech اندازه­گیری شد. داده­های جمع­آوری شده با استفاده از آزمون آماری ANOVA و تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند (۰۵/۰>P).

یافته‌ها: مقادیر آمیلین گروه تمرین (ET+HFD) و رژیم (HFD) نسبت به گروه پایه تفاوت معناداری نداشتند(۲۵/۰=p و ۸۶۷/۰=p). کاهش غلظت آمیلین گروه تمرین نسبت به گروه رژیم (بدون تمرین) معنادار نبود (۵۴۳/۰=p). وزن رت­های گروه رژیم و تمرین در حد معناداری زیادتر از گروه پایه بود (۰۰۰۱/۰>p). تفاوت معناداری بین وزن رت­های گروه تمرین و رژیم مشاهده نشد (۷۹۵/۰=p).

نتیجه‌گیری: به­نظر می­رسد، هشت هفته رژیم غذایی پرچرب با و بدون تمرین ورزشی استقامتی نمی­تواند موجب تغییر معنادار مقادیر آمیلین پلاسمای رت­ها شود. با این حال، رژیم غذایی پرچرب موجب افزایش وزن رت­ها شد و هشت هفته تمرین استقامتی قادر به کاهش وزن رت­های تغذیه شونده با رژیم غذایی پرچرب نبود.
واژه‌های کلیدی: رژیم غذایی پرچرب، تمرین استقامتی، آمیلین،

متن کامل مقاله رایگان