تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان بافتی miRNA-1 و miRNA-21 قلبی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار سالم (فیزیولوژی ورزشی)

تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان بافتی miRNA-1 و miRNA-21 قلبی موش‌های صحرایی نر نژاد ویستار سالم (فیزیولوژی ورزشی)

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی

سهراب قلعه گیر ۱ جواد وکیلی ۱ مصطفی خانی ۱ کریم آزالی علمداری ۲

۱ گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

۲ گروه علوم ورزشی، دانشکدة علوم تربیتی و روان‌شناسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان، تبریز، ایران

چکیده

زمینه و هدف: microRNA (miRNA) دستة جدیدی از شاخص‌های زیستی‌اند که در سطح سلولی و مسیرهای پیام‌رسانی در تغییرات ساختاری و عملکردی قلبی درگیرند. همچنین تمرینات تناوبی شدید (HIIT) شامل وهله‌های فعالیت ورزشی نسبتاً شدید با مدت زمان کوتاه است که با دوره‌های بازیافت فعال یا غیرفعال از یکدیگر جدا شده‌اند، می‌تواند سبب بهبود آمادگی قلبی-تنفسی و متغیرهای فیزیولوژیک متناظر با آن در افراد سالم شود. ازاین‌رو پژوهش حاضر در نظر دارد اثر هشت هفته تمرین تناوبی با شدید را بر بیان بافتی miR-1 و miR-21 در بافت بطن چپ قلب موش‌های صحرایی نر بالغ نژاد ویستار بررسی کند.
مواد و روش‌ها: بدین‌منظور در یک طرح پژوهشی تجربی، ۲۰ سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه همگن ۱۰ سری شامل کنترل سالم (C) و سالم با تمرین تناوبی شدید (T) تقسیم شدند. بر این اساس موش‌های صحرایی به مدت هشت هفته و در پنج روز هفته تحت برنامة تمرین تناوبی شدید (HIIT) روی نوار گردان الکترونیکی هوشمند قرار گرفتند. HIIT با شدت ۸۵-۹۰ درصد سرعت بیشینه در ۶-۱۲ وهلة دودقیقه‌ای و با تناوب‌های استراحت فعال سه‌دقیقه‌ای با شدت ۳۰ درصد VO2max اعمال شد. در انتهای قرارداد مطالعه، تمامی موش‌های صحرایی ۴۸ ساعت پس از آخرین مداخله به روش بدون درد برای بررسی تغییرات بیان miRNA-1، miRNA-21 روش PCR در بافت بطن چپ قلب بی‌هوش و جراحی شدند. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده‌ها از آزمون شاپیرو-ویلک و برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل واریانس دوراهه در سطح معناداری ۰۵/۰≥ P با نرم‌افزار آماری SPPS26 استفادهشد.
نتایج: بیان نسبی miRNA-21 گروه تمرین نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری بیشتر بود. درحالی‌که بیان miRNA-1 گروه تمرین به‌طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (۰۵/۰ >P).
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد در سطح بافت قلبی تغییرات بیان miRNA-21 و miRNA-1 با مسیرهای پیام‌رسانی به‌روز سازگاری‌های مرتبط با تمرینات ورزشی در ارتباط است.

کلیدواژه‌ها

بافت قلب تمرینات تناوبی شدید موش صحرایی miRNA-1، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل