تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر غلظت سرمی اینترلوکین- ۶ و اینترلوکین- ۱۰ زنان دیابتی نوع دو

روح اله رنجبر ، عبدالحمید حبیبی، فرزانه ابوالفتحی ، نجمه نجفیان

مجله پزشکی اراک

زمینه و هدف: التهاب عامل مؤثر شناخته شده در دیابت نوع دو و بروز عوارض تأخیری در آن است و تعدیل این عامل، رویکرد مؤثری در پیش‌گیری از عوارض ناشی از آن می‌باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین تناوبی بر سطوح سرمی اینترلوکین‌های ۶ و ۱۰ در زنان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.

مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه تجربی ۱۸ زن ( با دامنه سنی ۳۳-۵۳ سال و شاخص توده بدنی ۲۵ – ۳۰ کیلوگرم بر مترمربع) مبتلا به دیابت نوع دو شهر اهواز به طور تصادفی به دو گروه تجربی (n=10) و کنترل (n=8) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته به تمرین تناوبی رکاب زدن روی دوچرخه کارسنج با شدت ۶۵ تا ۸۰ درصد حداکثر توان پا پرداختند. نمونه‌های خون جهت اندازه‌گیری سطوح سرمی اینترلوکین‌های ۶ و ۱۰ به روش الایزا در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون تهیه شد.

یافته‌ها: تحلیل‌های آماری نشان داد پس از هشت هفته تمرین تناوبی سطوح سرمی اینترلوکین‌های ۶ و ۱۰ در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معنی‌داری پیدا نکرد(۰/۰۵<p).

نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که انجام هشت هفته تمرین تناوبی سه جلسه در هفته و با شدت ۶۵ تا ۸۰ درصد حداکثر توان پا، اثری بر شاخص‌های التهابی و ضدالتهابی زنان دیابتی نوع دو ندارد.
واژه‌های کلیدی: تمرین تناوبی، اینترلوکین-۶، اینترلوکین-۱۰، دیابت

متن کامل مقاله رایگان