تأثیر فعالیت مقاومتی بر شاخص‌های دیابت در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

محمد فتحی* ۱، مینو رحمانی۲ ، دکتر مسعود رحمتی۲ ، وحید ولیپور۲

مجله پزشکی قم

زمینه و هدف: فعالیت ‌بدنی یکی از راه‌های پیشگیری و کنترل بیماری‌های متابولیکی، ازجمله دیابت است. در این پژوهش تأثیر ۸ هفته فعالیت‌های مقاومتی دایره‌ای بر شاخص‌های مرتبط با دیابت نوع ۲ در زنان میانسال بررسی گردید.
روش‌ بررسی: در این مطالعه نیمه‌تجربی، ۱۶ زن (با میانگین سنی ۳۵/۲±۹/۴۴ سال)، به‌طور داوطلبانه انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. از هر دو گروه یک پیش‌آزمون از شاخص‌های مورد نظر (وزن، قد، دور کمر، دور لگن، درصد چربی بدن، قندخون ناشتا و میزان هموگلوبین گلیکوزیله) به ‌‌عمل آمد. گروه تجربی یک دوره فعالیت مقاومتی دایره‌ایی (۸ ایستگاه، ۴ دور، طی ۳ روز در هفته به مدت ۸ هفته) اجرا کردند. در پایان این دوره، شاخص‌های مورد نظر مجدداً به‌عنوان پس‌آزمون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل در سطح معنی‌داری، ۰۵/۰p< تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در این مطالعه، میانگین وزن بدن، درصد چربی بدن، دور کمر، سطح گلوکز خون ناشتا و میانگین هموگلوبین گلیکوزیله گروه تجربی به‌طور معنی‌داری (۰۰۱/۰p=)، کمتر از گروه کنترل بود؛ درصورتی‌که تفاوت معنی‌داری (۶۳/۰p=) در میانگین شاخص توده گروه تجربی و کنترل مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج این مطالعه، فعالیت مقاومتی همانند فعالیت استقامتی موجب کنترل مطلوب و بهبود شاخص‌های مرتبط با دیابت در زنان میانسان می‌شود.
واژه‌های کلیدی: دیابت ملیتوس؛ تمرین مقاومتی؛ هموگلوبین A؛ گلیکوزیله

متن مقاله رایگان