تأثیر فعالیت استقامتی بر بیان miR-1 عضلات اسکلتی کُند و تند انقباض در رت‌های نر نژاد ویستار

محمد فتحی

مجله پزشکی قم

زمینه و هدف: microRNA-1 (miR-1)، در فرآیندهای سلولی متفاوتی درگیر است، اما هنوز تأثیر فعالیت استقامتی بر بیان آن در عضلات اسکلتی تند و کُند انقباض روشن نشده است. این مطالعه با هدف ارزیابی اثر یک دوره فعالیت استقامتی بر بیان miR-1 عضلات اسکلتی کُند و تند انقباض در رت‌های نر نژاد ویستار انجام شد.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۱۴ رت با وزن ۲۰±۱۱۳ گرم تحت شرایط کنترل‌شده (آزمایشگاه حیوانات دانشگاه تربیت مدرس، سال ۱۳۹۲) نگهداری و بعد از آشناسازی (با وزن ۲۴±۲۳۱ گرم) به‌صورت تصادفی به دو گروه کنترل (۷ سر) و تجربی (۷ سر) تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (۳۰ متر در دقیقه، ۵۰ دقیقه در هر جلسه، ۶ جلسه در هفته به مدت   ۱۴ هفته) را روی تردمیل اجرا کرد و ۴۸ ساعت پس از پایان آخرین جلسه، همراه با گروه کنترل، بیهوش و تشریح شدند، سپس عضله نعلی و EDL آنها خارج گردید. با استفاده از روش           Real time-PCR، سطح بیان miR-1 اندازه‌گیری شد. در ادامه، داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از آزمون آماری تی، ارزیابی و مقایسه گردید.

یافته‌ها: طبق نتایج آزمون تی، میانگین بیان miR-1 عضله نعلی و EDL گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در اثر ۱۴ هفته تمرین استقامتی به ترتیب ۴۸/۴ و ۷۷/۲ برابر افزایش یافت که این افزایش‌ در سطح ۰۱/۰p<، معنی‌دار بود.

نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان داد فعالیت استقامتی باوجود تفاوت در ایجاد نوع تنش عضله و خصوصیات تار عضلانی، تأثیر مشابهی بر بیان miR-1 عضلات تند و کُند انقباض دارد.

واژه‌های کلیدی: استقامت جسمی؛ تارهای ماهیچه‌ای؛ ماهیچه اسکلتی؛ ورزش.،

متن کامل مقاله رایگان