تأثیر شش هفته تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین۳ و سرم آمیلوئید A پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو (فیزیولوژی ورزشی)

تأثیر شش هفته تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین۳ و سرم آمیلوئید A پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو (فیزیولوژی ورزشی)

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

حمیدرضا حقگو سیروس چوبینه پریسا پورنعمتی

گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشریه فیزیولوژی ورزش و فعالیت بدنی

چکیده

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی بر سطح استراحتی پنتراکسین۳ (PTX3) و سرم آمیلوئید A(SAA) پلاسمای مردان مبتلا به دیابت نوع دو بود تا بدین‌وسیله، تأثیر ورزش بر کاهش عوامل التهابی فوق در افراد دیابتی سنجیده شود.
مواد و روش‌ها: ۲۰ مرد غیرورزشکار مبتلا به دیابت نوع دو، تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین توزیع شدند. تمرینات ترکیبی به مدت شش هفته شامل ۲۵-۳۵ دقیقه تمرین هوازی با شدت ۵۵-۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه و پنج حرکت مقاومتی دربرگیرندة عضلات بزرگ بالا و پایین‌تنه شامل پنج حرکت پرس سینه، پرس ارتشی، اسکات، لیفت مرده، حرکت پارویی دمبل با شدت ۵۵-۷۵ درصد یک تکرار بیشینه با تواتر سه بار در هفته با تقدم تمرینات مقاومتی بر هوازی در هر جلسه برگزار شد. شدت تمرینات هوازی با ساعت ضربان‌سنج و شدت تمرینات مقاومتی نیز هر دو هفته یک‌بار با آزمون یک تکرار بیشینه سنجیده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی وابسته و تی ‌مستقل در سطح معناداری ۰۵/۰‌P≤ انجام گرفت.
نتایج: با بررسی نتایج پژوهش مشخص شد قرارداد تمرینی، سبب کاهش شاخص SAA (7/16درصد) و تغییر معنادار آن در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (۰۴۷/۰P=)، این در حالی است که تأثیری بر میزان SAA استراحتی گروه کنترل نداشت و افزایش ۲/۲ درصدی PTX3 گروه تمرین معنادار نبود (۴۷۴/۰=P).
نتیجه‌گیری: با توجه‌ به نتایج پژوهش و کاهش معنادار در عامل التهابی SAA و افزایش PTX3 می‌توان نتیجه گرفت که شش هفته تمرینات ترکیبی بر سطوح عوامل ذکرشده در مردان مبتلا به دیابت نوع دو تأثیرگذار است و احتمالاً می‌تواند سبب کاهش التهاب در این بیماران شود.

کلیدواژه‌ها

التهاب پروتئین پنتراکسین۳ پروتئین سرم آمیلوئیدA تمرین مقاومتی.دیابت نوع دو، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل