تأثیر دو نوع فعالیت ورزشی بر کمرین سرمی ‌رت‌های نر دیابتی

موسی خلفی ۱، فاطمه شب‌خیز۲، محمدرضا ذوالفقاری۳ ، یاشار زارعی۲
۱- دانشگاه گیلان
۲- دانشگاه تهران
۳- دانشگاه ارومیه

مجله پزشکی قم

زمینه و هدف: کمرین، آدیپوکاین جدیدی است که نقش کلیدی در فرآیندهای پاتولوژیک مقاومت انسولینی و التهاب ایفا می‌کند، مطالعات بالینی نشان داده‌اند سطوح کمرین در بیماران دیابتی افزایش می‌یابد. با این حال، تأثیر حاد فعالیت ورزشی بر کمرین مشخص نیست. در این پژوهش، تغییرات کمرین سرم رت‌های نر دیابتی در پاسخ به دو نوع فعالیت ورزشی بررسی گردید.

روش بررسی: در این مطالعه تجربی، ۲۹ سر رت نر دیابتی (با ۱۲ هفته سن، وزن ۲۴۰-۲۲۰ گرم) به ۵ گروه شامل: دو گروه بلافاصله و ۲ ساعت پس از فعالیت ورزشی تناوبی با شدت بالا (HIIE2،HIIE0 )؛ دو گروه بلافاصله و ۲ ساعت پس از فعالیت ورزشی تداومی ‌با شدت متوسط (MICE2، MICE0) و گروه کنترل (C) تقسیم شدند.

هر دو گروه MICE (با شدت vo2max65-60%) به‌مدت ۴۰ دقیقه و هر دو گروه HIIE (با شدت vo2max95-90%) در ۱۲ تناوب ۱ دقیقه‌ای با فواصل استراحتی ۱ دقیقه‌ای، به فعالیت روی نوارگردان پرداختند. جهت اندازه‌گیری کمرین از روش Elisa استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه و تست تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری، ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: سطوح کمرین سرم در گروه‌های MICE0، MICE2 و گروه HIIE2 نسبت به گروه کنترل، افزایش معنی‌داری داشت (۰۵/۰p˂). با این حال، بین گروه HIIE0 و کنترل، تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد (۰۵/۰p>). بین گروه‌های MICE0 و HIIE2 با گروه HIIE0، تفاوت معنی‌داری وجود داشت (۰۵/۰p˂).

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد فعالیت ورزشی حاد منجر به افزایش کمرین سرم در رت‌های نر دیابتی می‌شود.

کلید واژه‌ها: پروتئین کمرین، موش؛ ورزش؛ دیابت ملیتوس.

متن کامل مقاله رایگان