تأثیر دوره‌های کوتاه‌مدت سه و پنج روز تمرینات استقامتی تداومی و تناوبی شدید بر مقادیر فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز سرمی موش‌های صحرایی سالم

شیرین هنرپیشه، غلامحسین ناظم‌زادگان ، فرهاد دریانوش، مهدی صمدی، مرضیه اسکندری ، محمود حسن‌پور
استادیار رفتار حرکتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شیراز، بخش علوم ورزشی، شیراز، ایران

مجله پزشکی ارومیه

پیش‌زمینه و هدف: فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) یکی از عوامل اصلی ایجاد نوروژنز و شکل­پذیری عصبی  ناشی از تمرینات ورزشی می­باشد. هدف از مطالعه حاضر، یافتن نوع فعالیت ورزشی می­باشد که در کوتاه­ترین زمان بیشترین تأثیر را داشته باشد، بر این اساس دوره­های کوتاه‌مدت سه و پنج روز تمرینات استقامتی تداومی (CET) و تناوبی شدید (HIIT) بر سطوح BDNF سرمی موش­های صحرایی مقایسه شده است.

مواد و روش‌ کار: در ابتدا ۵۰ سر موش صحرایی دو ماه با وزن  ۲۷۳±۲۷  از نژاد اسپراگوداولی انتخاب و به روش تصادفی به چهار گروه (CET 3 روز تمرین، CET 5 روز تمرین، HIIT 3 روز تمرین، HIIT 5 روز تمرین و کنترل ) تقسیم شدند. موش­ها صحرایی متناسب با گروه خود به مدت ۳ روز و یا ۵ روز تمرینات CET و یا HIIT را اجرا کردند. در انتهای پژوهش، نمونه خونی از تمامی آزمودنی­ها گرفته شد. داده­ها با استفاده از آنالیز واریانس دوطرفه، مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: اثر تعاملی حاکی از افزایش BDNF سرمی در گروه­ CET 5 روز تمرین نسبت به گروه‌های دیگر: CET 3 روز تمرین (۰۳۹/۰P=)، HIIT 5 روز (۰۰۳/۰P=)، HIIT 3 روز (۰۰۱/۰P=) کنترل (۰۰۳/۰P=) معنادار بوده است اما اثر تعاملی بین دیگر گروه‌ها تفاوتی را نشان نداد.

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، می­توان گفت BDNF تحت تأثیر زمان کلی اجرای تمرین می­باشد و هرچه زمان یک تمرین و روزهای اجرا بیشتر باشد، افزایش بیشتری مشاهده می­شود. کم‌ترین زمان ممکن جهت افزایش BDNF سرمی حداقل ۵ روز تمرینات CET می­باشد.

واژه‌های کلیدی: فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز، فعالیت استقامتی تداومی (CEE)، فعالیت تناوبی شدید (HIIE)، دوره کوتاه‌مدت، موش­ صحرایی،

متن کامل مقاله رایگان