هیوا رحمانی۱؛ سجاد احمدی زاد۲؛ هادی روحانی orcid 3؛ اکبر نوری حبشی۱؛ محمد محمدی ده چشمه۴
۱دانشجوی دکترای فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
۲دانشیار، عضو هیات علمی دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
۳استادیار، عضو هیات علمی گروه فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی
۴دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه شهید بهشتی تهران
مجله فیزیولوژی ورزشی
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر حاد فعالیت تناوبی شدید و تداومی بر سطوح پلاسمایی ایی ـ سلکتین و شاخصهای گلبولهای سفید در بیماران عروق کرونر بود. بدینمنظور، از بین بیماران قلبی مرد داوطلب با سابقۀ عمل جراحی بایپس و استنتگذاری، ۳۰ بیمار انتخاب شدند و در سه گروه کنترل، تمرین تداومی و تناوبی شدید جای گرفتند. فعالیت تناوبی شامل: گرمکردن، هشت تکرار چهار دقیقهای فعالیت (دو دقیقه فعالیت با شدت ۹۰ درصد اوج اکسیژن مصرفی و دو دقیقه استراحت فعال با شدت ۳۰ درصد اوج اکسیژن مصرفی) و سردکردن بود. فعالیت تداومی نیز دربرگیرندۀ ۳۰ دقیقه فعالیت با شدت ۶۰ درصد اوج اکسیژن مصرفی بود. نمونههای خونی قبل و بعد از فعالیت جمعآوری شده و برای اندازهگیری ایی ـ سلکتین و شاخصهای گلبولهای سفید آنالیز گردیدند. از واریانس یکراهه و همبستگی پیرسون برای تحلیل آماری دادهها استفاده شد. نتایج نشان میدهد که بین افزایش ایی ـ سلکتین در سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد (P<0.001، F2,27=27.8). نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نیز حاکی از آن است که بالاتربودن میزان افزایش ایی ـ سلکتین در گروه تناوبی نسبت به گروه کنترل (P<0.001)، گروه تداومی نسبت به گروه کنترل (P=0.001) و گروه تناوبی نسبت به گروه تداومی (P=0.009) بهلحاظ آماری معنادار میباشد؛اما تغییرات شاخصهای گلبولهای سفید در سه گروه تفاوت معناداری را نشان نمیدهد (P>0.05). بهطورکلی، یک جلسه فعالیت ورزشی برای بیماران عروق کرونر باعث تحریک مسیرهای التهابی و افزایش شاخصهای التهابی در بدن میشود که با افزایش شدت فعالیت بهواسطۀ فعالیت تناوبی شدید، این پاسخ افزایش مییابد؛ لذا، استفاده از این فعالیتها برای یک جلسه در بیماران قلبی پیشنهاد نمیشود.
کلیدواژه ها
تمرین تناوبی شدید؛ ایی ـ سلکتین؛ شاخصهای گلبولهای سفید؛ جراحی بایپـس عـروق کرونر؛ استنتگذاری