تأثیر تمرین مقاومتی همراه با مصرف مکمل کورکومین بر بیان برخی ژنهای تنظیم گر مرتبط با ساختار عضله قلبی رتهای چاق
-نمایه شده در فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران-
“مجله علوم کاربردی ورزش و تندرستی”
نویسندگان
آیدا معینی ۱ سید علی حسینی ۲
۱ دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد لارستان، لارستان، ایران
۲ دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت، مرودشت، ایران
چکیده
هدف: پیری قلب نتیجهی اصلی چاقی است که به دنبال آن هایپرتروفی پاتولوژیک قلبی به وجود میآید. اما تمرین مقاومتی و پلی فنولهای موجود در کورکومین در تعدیل برخی مسیرهای پیامرسان درون سلولی نقش دارند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرینات مقاومتی و مکمل کورکومین بر بیان ژنهای تنظیمگر مرتبط با ساختار عضله قلبی رتها بود. روششناسی: در این پژوهش تجربی۱۸ سر رت نر نژاد اسپراگ داولی بعد از هشت هفته استفاده از رژیم غذایی پرچرب به سه گروه شامل کنترل غیرچاق (۶=n)، چاق مرجع (۶=n) و تمرین +کورکومین(۶=n) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته (بر علیه ۲۰ تا ۵۰ درصد از وزن بدن) اجرا شد. همزمان روزانه کورکومین خالص با دوز ۱۵۰ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت گاواژ مصرف شد. مقدار بیان ژنهای (AMPK ،mTOR ، S6K ، ۴EBP، COL1، COL3، Ang II) با تکنیک Real time-PCR تعیین شد و دادهها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یکطرفه تحلیل شدند. یافتهها: چاقی باعث کاهش بیان ژن AMPK و افزایش بیان ژنهای mTOR، S6K، ۴EBPT، COL1، COL3، Ang II شد، در حالی که در گروه تمرین+کورکومین در مورد همه این متغیرها، تفاوت معنیداری نسبت به گروه چاق مرجع مشاهده شد( ۰/۰۵>P). نتیجهگیری: به نظر میرسد چاقی باعث سرعت گرفتن فرآیندهای منجر شونده به هایپرتروفی پاتولوژیک قلبی میشود، اما تمرین مقاومتی و مکمل کورکومین تا حدودی این اثرات منفی را کاهش میدهند.
کلیدواژهها
چاقی کورکومین میوکارد تمرین مقاومتی