تأثیر تمرین مقاومتی فزاینده بر غلظت سرمی امنتین-۱ و نیمرخ لیپیدی موش های صحرایی نر

۱علی رضا صفرزاده؛ ۲ملیحه حاجی زاده رستمی؛ ۳الهه طالبی گرکانی ؛ ۳رزیتا فتحی
۱استادیار دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران
۲کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات مازندران
۳دانشیار دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران

مجله علوم زیستی ورزشی

چکیده
امنتین-۱ آدیپوکین تازه شناخته‌شده­ای است که اغلب از بافت چربی احشایی ترشح می­شود. سطوح در گردش امنتین-۱ به‌طور معکوس با چاقی ارتباط دارد. اطلاعات اندکی در مورد تأثیر تمرینات ورزشی بر غلظت سرمی امنتین-۱ وجود دارد. هدف از اجرای این پژوهش بررسی تأثیر چهار هفته تمرین مقاومتی فزاینده بر سطوح سرمی امنتین-۱ است. شانزده سر موش صحرایی نر از نژاد ویستار با میانگین وزن ۱۹ ± ۲۸۸ گرم به‌طور تصادفی به گروه­های تمرین (۸n=) و کنترل (۸n=) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی شامل بالا رفتن از نردبان (۸ تکرار در روز، ۳ روز در هفته) با وزنه­های آویزان‌شده به دم حیوان، به‌ترتیب با وزنه­هایی معادل ۵۰، ۷۵ ،۹۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت حمل بیشینۀ جلسۀ قبل و افزایش ۳۰ گرمی در تکرارهای بعدی بود. پس از ۴ هفته تمرین مقاومتی غلظت سرمی امنتین-۱، گلوکز و نیمرخ لیپیدی اندازه­گیری شد. چهار هفته تمرین مقاومتی فزاینده موجب افزایش قدرت (ظرفیت حمل بیشینه) موش­های صحرایی شد. تفاوت معنا­داری در غلظت سرمی امنتین-۱، گلوکز و نیمرخ لیپیدی بین گروه­ها مشاهده نشد (۰۵/۰ P >). تغییرات وزن موش­های صحرایی در گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل به‌طور معنا­داری کمتر بود (۰۴۹/۰ P =). نتایج این پژوهش حاکی از عدم تغییر سطوح سرمی امنتین-۱ و نیمرخ لیپیدی موش­های صحرایی با وجود افزایش قدرت و جلوگیری از افزایش وزن در اثر تمرین مقاومتی است. به‌منظور مشخص شدن تأثیر تمرینات ورزشی و ترکیب بدنی بر سطوح در گردش امنتین-۱ تحقیقات بیشتر ضرورت دارد.
کلیدواژگان
امنتین-۱؛ فعالیت ورزشی؛ نیمرخ لیپیدی

متن کامل مقاله رایگان