تأثیر تمرینات ورزشی با شدت کم ، متوسط و زیاد بر شاخصهای آپوپتوز بافت بیضۀ موشهای صحرایی نر ( فیزیولوژی ورزشی)
فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
یوسف صابری ۱ جواد طلوعی آذر ۲ مزدک رازی ۳ اصغر توفیقی ۱
۱ گروه فیزیولوژی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
۲ نویسنده مسئول. گروه فیزیولوژی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
۳ گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
چکیده
مقدمه: تأثیر تمرینات ورزشی با شدتهای مختلف بر القا و یا مهار فرایند آپوپتوز وابسته به میتوکندری در بافت بیضه تاکنون ناشناخته مانده است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین تداومی با شدت کم (LICT)، متوسط(MICT) و زیاد (HICT) بر فرایند آپوپتوز در بافت بیضۀ موشهای صحرایی بود.
روش پژوهش: بدینمنظور، ۲۴ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار بهصورت تصادفی به چهار گروه LICT، MICT، HICT و کنترل تقسیم شدند. گروه LICT با شدت ۵۰-۶۰ درصد حداکثر سرعت ، گروه MICT با شدت ۶۵-۷۰ درصد حداکثر سرعت و گروه HICT با شدت ۸۰-۸۵ درصد حداکثر سرعت تمرین کردند. بیان پروتئین و ژنBax ، Bcl-2، کاسپاز ـ۳ با روش وسترن بلات و PCR کمی اندازهگیری شد. دادههای پژوهش با آزمون آماری ANOVA و آزمون تعقیبی توکی تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها : نتایج نشان داد که در گروه LICT و MICT بیان Bcl2، Bax و کاسپاز ـ۳ تغییر معناداری در مقایسه با گروه کنترل نداشت (۰۵/۰P>). در گروه HICT بیان Bcl-2 کاهش معنادار (۰۱/۰P=) و بیان Bax و کاسپاز-۳ افزایش معناداری (۰۵/۰P=) داشت. همچنین تعداد سلولهای آپوپتوتیک در LICT و MICT تغییر معناداری را نشان نداد، ولی در گروه HICT افزایش معناداری داشت (۰۰۱/۰P=).
نتیجهگیری: بهنظر میرسد هشت هفته تمرین LICT و MICT هیچ تأثیر معناداری در بروز یا القای فرایند آپوپتوز وابسته به میتوکندری در بافت بیضه ندارد. درحالیکه گروه HICT با کاهش بیان Bcl2 و افزایش بیان Bax و کاسپازـ۳، فرایند آپوپتوز را القا میکند و تعداد سلولهای آپوپتوتیک را در بافت بیضه افزایش میدهد.
کلیدواژهها
تمرینات ورزشی بافت بیضه مسیر داخلی آپوپتوز موش صحرایی، فیزیولوژی ورزشی