تأثیر تمرینات ترکیبی هوازی-مقاومتی بر برخی شاخص‌های سندرم متابولیک، عملکرد حرکتی و کنترل قامت در مردان سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲- فیزیولوژی ورزشی

تأثیر تمرینات ترکیبی هوازی-مقاومتی بر برخی شاخص‌های سندرم متابولیک، عملکرد حرکتی و کنترل قامت در مردان سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲- فیزیولوژی ورزشی

فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

مجله فیض

حسن پور رضی* ، سید حامد قیامی
گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره)، قزوین، ایران

چکیده

زمینه و هدف: فرآیند سالمندی به‌طور معمول با کاهش عملکرد حرکتی و افزایش ابتلا به برخی بیماری‌ها به‌ویژه سندرم متابولیک و دیابت همراه است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر ۸ هفته تمرینات ترکیبی بر شاخص‌های سندرم متابولیک، عملکرد حرکتی و کنترل قامت در مردان سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲ انجام شد.
روش‌ها: در یک مطالعه نیمه تجربی، ۲۰ مرد سالمند (میانگین سن ۱/۴۳±۶۷/۱۸ سال) مبتلا به دیابت نوع ۲ پس از بررسی‌های اولیه به صورت تصادفی در ۲ گروه تجربی (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) قرار گرفتند. تمرینات ترکیبی به مدت ۸ هفته و ۳ جلسه در هفته به مدت ۹۰ دقیقه (هوازی با شدت ۷۰-۵۰ درصد ضربان قلب بیشینه؛ مقاومتی با شدت ۷۰-۴۰ درصد یک تکرار بیشینه) انجام شد. مقادیر سرمی گلوکز، پروفایل لیپیدی، شاخص عملکرد حرکتی و کنترل قامتی پیش از مداخله و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه تمرین اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: تمرینات ترکیبی باعث کاهش معنی دار در سطوح سرمی گلوکز (۰/۰۰۱=P) ،کلسترول (۰/۰۰۱=P)، تری گلیسیرید (۰/۰۲=P) و LDL (0/001=P) در مردان سالمند مبتلا به دیابت نوع ۲ شد. همچنین، افزایش معنی دار HDL (0/01=P) در گروه تمرین ترکیبی مشاهده شد. شاخص عملکرد حرکتی (۰/۰۱=P) و کنترل قامتی (۰/۰۱=P) نیز بهبود معنی داری بعد از مداخله تمرینی داشتند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تمرینات ترکیبی می‌تواند راهبردی موثر و مناسبی برای کنترل قند خون، بهبود پروفایل لیپیدی و همچنین بهبود عملکرد حرکتی و کنترل قامتی در سالمندان مبتلا به دیابت نوع ۲ باشد.
واژه‌های کلیدی: تمرین ترکیبی، کنترل قامت، عملکرد حرکتی، دیابت نوع ۲، سالمند، فیزیولوژی ورزشی

متن کامل