تأثیرات دو شیوه تمرینی ترکیبی (قدرتی-هوازی) و سرعتی شدید بر پارامترهای جدید خطر قلبی-متابولیکی در زنان مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: هدف این مطالعه بررسی اثرات تمرینات مختلف ورزشی بر پروفایل لیپیدی، نمره سندروم متابولیکی، محصول تجمع چربی و شاخص چربی احشایی در زنان مبتلابه دیابت نوع ۲ بود.
مواد و روش‌ها: ۵۲ زن مبتلابه دیابت نوع ۲ (سن:۶۰-۴۵ سال و سطوح هموگلوبین A1c≥ ۵/۶ درصد) به‌صورت تصادفی در سه گروه: سرعتی شدید (۱۷=n)، ترکیبی (۱۷=n) و کنترل (۱۸=n) قرار گرفتند. تمرینات ورزشی به مدت ۱۰ هفته اجرا شد. پروفایل لیپیدی، نمره سندروم متابولیکی، شاخص چربی احشایی و محصول تجمع چربی قبل و ۱۰ هفته بعد از پروتکل تمرین اندازه‌گیری شد. به‌منظور مقایسه‌های درون‌گروهی از آزمون تی وابسته و برای مقایسه بین گروهی ازآنوا یک‌طرفه استفاده شد.
نتایج: تنها سطوح لیپوپروتئین کم چگال (۰۲/۰P=) و کلسترول (۰۰۱/۰P<) در گروه سرعتی شدید کاهش معنی‌داری داشت. مقایسه بین گروهی لیپوپروتئین پر چگال و کم چگال و تری گلیسیرید تفاوت معنی‌داری نشان نداد (۰۵/۰P>)؛ میزان کلسترول بین گروهی در هر دو گروه تمرینی کاهش معنی‌دار داشت (۰۰۱/۰P=). نمره سندروم متابولیکی در گروه سرعتی شدید کاهش معنی‌داری داشت (۰۰۱/۰P<). در نتایج بین گروهی تغییر معنی‌داری بین گروه (ترکیبی و سرعتی شدید) و (سرعتی شدید و کنترل) مشاهده شد (۰۰۱/۰P<). تغییرات معنی‌داری در محصول تجمع چربی (۰۰۱/۰=P) و شاخص چربی احشایی (۰۰۱/۰P<) در گروه سرعتی شدید و گروه ترکیبی (۰۰۱/۰P<) و (۰۰۲/۰=P) مشاهده شد، بیشترین تغییرات بین گروهی در گروه سرعتی شدید برای هر دو شاخص مشاهده شد.

نتيجه‌گيري: هر دو شیوه تمرینی تأثیرات مثبتی در کاهش عوامل خطر قلبی عروقی داشتند، ازاین‌رو برای نتایج بهتر، تمریناتی با دوره طولانی‌تر و شدت بیشتر پیشنهاد می‌شود.

واژه های کلیدی

دیابت نوع ۲، پروفایل لیپیدی، نمره سندروم متابولیکی، تمرین SIT، تمرین ترکیبی