تأثير ۱۲ هفته فعاليت ورزشی هوازی بر مقادير DHEAs، ۱۷۰H-Progestrone، تعداد فوليکول‌ها و وضعيت قاعدگی زنان مبتلا به سندروم تخمدان‌های پلی‌کيستيک (PCOS)

دکتر عباسعلی گائينی، صادق ستاری‌فرد، فريما محمدی ، دکتر سيروس چوبينه

مجله پزشکی هرمزگان

مقدمه: تغيير سبک زندگی راهکاری مؤثر برای درمان PCOS می‌باشد. هدف اين مطالعه بررسی تأثير ۱۲ هفته فعاليت ورزشی بر مقادير دهيدرواپی آندروسترون سولفات و ۱۷-هيدروکسی پروژسترون، تعداد فوليکول‌ها و وضعيت قاعدگی زنان مبتلا به سندروم تخمدان‌های پلی‌کيستيک (PCOS) بود. روش کار: در اين مطالعه کارآزمايی بالينی، ۴۰ بيمار مبتلا به PCOS لاغر (BMI<20) و چاق (BMI>25) به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسيم شدند. قبل و بعد از مداخله (۱۲هفته، ۳ جلسه در هفته با شدت ۸۵-۶۰ درصد حداکثر ضربان قلب به مدت ۳۰-۲۵ دقيقه فعاليت ورزشی هوازی)، دهيدرواپی آندرسترون سولفات (به روش کميلوايمسانس)، ۱۷-بتاپروژسترون (الايزا)، تعداد فوليکول‌ها (سونوگرافی) و وضعيت قاعدگی (پرسشنامه) اندازه‌گيری شدند. نتايج: کاهش مقادير DHEAso4 و ۱۷OH-Progestron پس از فعاليت ورزشی تنها در گروه چاق معنی‌دار بود (۰۲۳/۰=P و ۰۰۰۱/۰>P). تعداد فوليکول‌های تخمدان‌های راست و چپ در هر دو گروه لاغر و چاق پس از فعاليت ورزشی کاهش معنی‌داری داشته است (راست؛ ۰۱۹/۰=P، ۰۴۱/۰=P و چپ؛ ۰۰۵/۰=P، ۰۰۸/۰=P). بهبود وضعيت قاعدگی در هر دو گروه زنان چاق و لاغر پس از مداخله مشاهده شده است (۰۲۸/۰=P و ۰۰۰۱/۰>P). وزن بدن گروه چاق پس از مداخله کاهش معنی‌داری داشته است (۰۰۰۱/۰P<). نتيجه‌گيری: به نظر می‌رسد، يک دوره فعاليت ورزشی با کاهش وزن بدن در زنان چاق می‌تواند موجب کاهش DHEAs و ۱۷OH-Progestron شود. به علاوه، فعاليت ورزشی باعث بهبود وضعيت قاعدگی و کاهش فوليکول‌های تخمدان‌ها در هر دو گروه زنان لاغر و چاق می‌شود.
واژه‌های کلیدی: فعاليت ورزشی _ فوليکول‌ها_قاعدگی،

متن کامل مقاله رایگان