تأثير يک دوره تمرين مقاومتی و آموزش تغذيه‌ای بر قدرت عضلانی و ترکيب بدن دانشجويان پسر غيرورزشکار دانشگاه گيلان در بهار سال ۱۳۹۲

فرهاد پاشازاده*، فرهاد رحمانی نيا۲ ، حميد محبی۲
کارشناسی ارشد گروه فيزيولوژی ورزشی- دانشکده تربيت بدنی و علوم ورزشی- دانشگاه گيلان

مجله پزشکی رفسنجان

زمينه و هدف: پيدا کردن روشی مؤثر برای بهبود بيشتر ترکيب‌بدنی و قدرت عضلانی در اثر تمرينات مقاومتی هميشه ذهن پژوهشگران را به خود مشغول داشته است. مطالعات قبلی نشان داده‌اند که تغذيه مناسب يکی از اين روش‌هاست. هدف مطالعه حاضر بررسی تأثير تمرينات مقاومتی به همراه آموزش تغذيه‌ای مرتبط، بر ترکيب بدنی و قدرت عضلانی دانشجويان پسر غيرورزشکار می‌باشد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر يک مطالعه کارآزمايی بالينی بوده که بر روی ۳۲ دانشجوی غيرورزشکار که به صورت تصادفي در چهار گروه ۸ نفری آموزش- تمرين مقاومتی، تمرين مقاومتی، آموزش و شاهد قرار گرفتند، انجام شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه تغذيه‌ای، فرم يادداشت کل مواد غذايی در سه روز و اندازه‌گيری برخی شاخص‌های پيکرسنجی بود. پژوهش به مدت ۶ هفته همراه مداخله آموزشی انجام گرفت و اطلاعات حاصل با استفاده از آزمون‌های t زوجی و تجزيه و تحليل واريانس يک‌طرفه و آزمون تعقيبی TUKEY مورد بررسی قرار گرفت.

يافته‌ها: نتايج نشان داد وزن آزمودنی‌ها در دو گروه آموزش- تمرين مقاومتی و فقط تمرين مقاومتی افزايش معنی‌داری داشته است. تغييرات درصد چربی بدن در سه گروه آموزش- تمرين مقاومتی، فقط تمرين مقاومتي و فقط آموزش، کاهش معنی‌داری را نشان داد و شاخص توده بدنی، حداکثر قدرت و هايپرتروفی عضلانی در دو گروه آموزش- تمرين مقاومتی و فقط تمرين مقاومتی افزايش معنی‌داري نشان داد (۰۵/۰>p).

نتيجه‌گيری: اين مطالعه نشان داد انجام تمرينات مقاومتی، همراه آموزش‌های تغذيه‌ای مرتبط، بهبود بيشتری در ترکيب بدنی و قدرت عضلانی افراد ايجاد می‌کند.

واژه‌های کليدی: تمرينات مقاومتی، آموزش تغذيه‌ای، ترکيب بدن، قدرت عضلانی

متن کامل مقاله رایگان