تأثير يک جلسه فعاليت ورزشی مقاومتی دايره‌ای با شدت‌های مختلف ۱RM بر مقادير پپتيدها/پروتئين‌های اورکسيژنيک NPY و گرلين در دانشجويان مرد سالم

محمدرضا کردی، عباس قنبری نياکی، علی اصغر فلاحی* ، علی‌رضا عباسی
استاديارفيزيولوژی ورزشی بخش تربيت بدنی و علوم ورزشی دانشکده علوم تربيتی و روانشناسی دانشگاه شيراز

مجله پزشکی ارومیه

يش‌زمينه و هدف: تأثير فعاليت ورزشی بر پپتيدهای تنظيم‌گر اشتها از موضوعات موردبحثی است که می‌تواند به يافتن راهکارهای پيشگيرانه و درمانی چاقی کمک کند. بااين‌حال در اين مورد اطلاعات زياد نيست ازاين‌رو، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثير يک جلسه فعاليت ورزشی مقاومتی دايره با شدت‌های مختلف بر مقادير نروپپتيد وای (NPY) وگرلين در دانشجويان مرد سالم است.

مواد و روش کار: به‌منظور انجام اين پژوهش،۲۷ نفر دانشجوی مرد با ميانگين و انحراف استاندارد سن (۱٫۷۸ ±۲۱٫۴۰)، قد (۰٫۰۴۵±۱٫۷۲)، وزن (۵٫۳۹±۶۸٫۸۵) و BMI (1.11 ±۲۲٫۹۹) انتخاب و سپس به‌صورت تصادفی ساده به سه گروه با شدت‌های ۴۰درصد (۹ n= )، ۶۰درصد (۹n=) و ۸۰درصد(۹n= ) 1RM تقسيم شدند. برنامه مقاومتی دايره‌ای شامل اکستنشن تنه، اسکات ۹۰ درجه، پرس سينه، فلکشن زانو، پرس سر شانه ايستاده، جلو بازو با هالتر، دراز نشست، پشت بازو با هالتر، ليفت مرده، پاروی نشسته بود. تجزيه‌وتحليل يافته‌ها با استفاده از آزمون‌های ANOVA يک‌سويه و t جفتی و نرم‌افزار SPSS نسخه ۱۶ انجام شد.

يافته‌ها: فعاليت ورزشی مقاومتی دايره‌ای در شدت‌های متفاوت تأثير فزاينده‌ای بر گرلين و NPY داشت و بين ميانگين متغيرها در سه شدت فعاليت ورزشی، تفاوت معنی‌داری بعد از برنامه وجود نداشت (گرلين: ۰٫۹۶P=، NPY: 0.531P=). در رابطه با تأثير درون‌گروهی، برنامه مقاومتی با شدت ۶۰درصد بر گرلين (۰٫۰۰۹P=) و برنامه ۸۰درصد بر NPY (0.002P=) معنی‌دار بود.

نتيجه‌گيری: بين تأثير يک جلسه ورزش مقاومتی با شدت‌های مختلف بر سطوح گرلين و NPY تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، امَا با افزايش شدت، تغييرات فزاينده گرلين و NPY بيشتر مشاهده شد.

واژه‌های کلیدی: ورزش مقاومتی دايره‌ای، گرلين، NPY، دانشجويان مرد،

متن کامل مقاله رایگان