تأثير موسيقی بر پاسخ‌های متابوليکی مردان ورزشکار هنگام فعاليت ورزشی فزاينده

حامد برزگر*، الهام وسدی، رحمن سوری ، علی اکبرنژاد

مجله علوم پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی

سابقه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی تأثير موسيقی بر پاسخ های متابوليکی مردان ورزشکار هنگام فعاليت ورزشی فزاينده بود.
روش بررسی: در اين مطالعه نيمه تجربی، ۱۰ مرد ورزشکار با ميانگين (و انحراف معيار) سن ۴۴/۲±۲۲ سال، قد ۷۸/۳±۱۷۵ سانتی‌متر و وزن ۰۴/۶۵±۴/۶۹ کيلوگرم به صورت داوطلبانه و به روش همگذری در مطالعه حاضر شرکت کردند. آزمودنی ها در شرايط بدون موسيقی و موسيقی با ريتم تند، با فاصله زمانی ۷۲ ساعت بين دو مرحله آزمون، با استفاده از آزمون بروس تا حد واماندگی به فعاليت پرداختند. شاخص‌های عملکرد متابوليکی در توالی های زمانی سوم، ششم، نهم و دوازدهم آزمون، مورد ارزيابی قرار گرفت. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری تی زوجی تحليل شدند. سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰در نظر گرفته شد.
يافته‌ها: گوش دادن به موسيقی تند هنگام فعاليت ورزشی فزاينده موجب افزايش معنی‌دار نسبت تبادل تنفسی، دی اکسيدکربن توليدی، تهويهی دقيقه‌ای و تعداد تنفس در دقيقه و کاهش معنی دار شاخص درک فشار (۰۵/۰>p) و عدم تغيير معنی دار اکسيژن مصرفی، آستانه بی‌هوازی و زمان رسيدن به واماندگی شد.
نتيجه‌گيری: مطالعه حاضر نشان داد گوش دادن به موسيقی تند هنگام فعاليت موجب کاهش درک فشار و تمايل دستگاه متابوليکی به سمت مشارکت بيشتر سوخت و ساز بی هوازی می‌شود.
واژه‌های کلیدی: موسيقی تند، شاخص درک فشار، واماندگی، پاسخ های متابوليکی، فعاليت ورزشی فزاينده،

متن کامل مقاله رایگان