بهزاد ساکی ، مجتبی پايدار اردکانی، زهرا امرايی ، امين صالحی ابرقويی
مجله تغذیه و صنایع غذایی ایران
سابقه و هدف: تمرين استقامتی طولانی مدت شاخصهای رئولوژی را هنگام استراحت و فعاليت ورزشی بهبود میبخشد. افزايش سياليت خون با مصرف سير میتواند اين آثار مفيد را تقويت کند و بنابراين میتواند عملکرد استقامتی را افزايش دهد. لذا اين مطالعه با هدف بررسی تأثير مصرف مکمل سير بر عملکرد هوازی مردان غير ورزشکار انجام شد. مواد و روشها: ۲۰ مرد غير ورزشکار سالم به طور تصادفی به دو گروه مکمل (با ميانگين سنی ۱/۲±۲/۲۴ سال) و دارونما (با ميانگين سنی ۱/۲±۶/۲۳ سال) تقسيم شدند. آزمودنیهای هر دو گروه ابتدا آزمون دوازده دقيقه دويدن کوپر را انجام دادند. سپس به يک گروه مکمل سير (به شکل کپسول هاي۵۰۰ ميلی گرمی) و به گروه ديگر دارونما (کپسولهای ۵۰۰ ميلیگرمی گلوکز) داده شد و از آنها خواسته شد پس از صرف صبحانه و شام يکی از کپسولهای دريافتی را به مدت ۷ روز مصرف کنند. در روز هشتم، آزمودنی ها مجددا آزمون کوپر را اجرا کردند. برای تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t مستقل و وابسته استفاده شد. سطح معنیداری در تمامی آزمون ها ۰۵/۰>p در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج نشان داد که بين ميانگين مسافت دويدن آزمودنیها در مرحله قبل از مصرف مکمل و دارونما تفاوت معنیدار وجود ندارد (۹۱/۰p=) اما پس از مصرف مکمل سير و دارونما به مدت ۷ روز تفاوت معنیداری ديده شد (۰۰۷/۰p=). همچنين ۷ روز مکملياری با مکمل سير باعث تفاوت معنیدار در حداکثر اکسيژن مصرفی نسبت به گروه دارونما گرديد (۰۰۷/۰p=). نتيجه گيری: يافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که به نظر میرسد مصرف کوتاه مدت سير تأثير معنیداری بر عملکرد هوازی افراد غير ورزشکار دارد. واژگان کليدی: مردان غير ورزشکار، مصرف بيشينه اکسيژن، سير،عملکرد ورزشي
واژههای کلیدی: مردان غير ورزشکار، مصرف بيشينه اکسيژن، سير، عملکرد ورزشی،