تأثير مصرف حاد کافئين بر پاسخ اکسايشی مردان واليباليست متعاقب يک جلسه فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز

علی ضرغامی خامنه*، افشار جعفری ، ابراهيم اختری شجاعی

مجله علمی و پژوهشی فیزیولوژی ورزشیپژوهش حاضر به‌منظور تعيين تأثير مصرف حاد کافئين بر شاخص‌های فشار اکسايشی مردان واليباليست پس از يک جلسه فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز انجام شد. ۲۰ مرد واليباليست (سن ۱۰/۱±۲۰/۲۱ سال، درصد چربی ۷۸/۲±۷۵/۱۰% و شاخص توده‌ی بدنی ۹۹/۰±۹۵/۲۲ کيلوگرم بر مجذور متر) به‌صورت تصادفی در دو گروه همگن شدۀ (گروه مکمل کپسول کافئين و دارونما ۶ ميلی‌گرم به ازای هر کيلوگرم از وزن بدن) قرار گرفتند. همۀ آزمودنی‌ها پس از دريافت مکمل يا دارونما در يک قرارداد فعاليت مقاومتی باوزنه (شامل ۷ حرکت در ۳ نوبت با۸۰% يک تکرار بيشينه تاحد واماندگی) شرکت نمودند. تغييرات ظرفيت ضداکسايشی تام (TAC) و مالون‌دی‌آلدهيد (MDA) سرم طی سه مرحله (قبل و ۴۵ دقيقه بعد از مصرف مکمل‌ و بلافاصله پس از قرارداد ورزشی) اندازه‌گيری شد. ميانگين و انحراف استاندارد داده‌های طبيعی با استفاده از آزمون‌های تحليل واريانس مکرر، بونفرونی و تی مستقل در سطح معنی‌داری ۵ درصد بررسی شدند. نتايج حاکی است که مصرف حاد کافئين تأثير معنی‌داری بر سطوح TAC و MDA سرم در حالت پايه ندارد (۰۵/۰P≥). از طرفی، يک جلسه فعاليت مقاومتی وامانده‌ساز باعث کاهش معنی‌دار TAC(05/0P≤) و افزايش معنی‌دار MDA گرديد (۰۵/۰P≤). در حالی‌که، تفاوت معنی‌داری در هيچ يک از متغييرهای اندازه‌گيری شده بلافاصله پس از انجام فعاليت مقاومتی بين گروه‌ها مشاهده نشد (۰۵/۰P≥). براساس يافته‌های حاضر می‌توان چنين نتيجه گرفت که احتمالاً مصرف حاد کافئين در تحقيق حاضر توانايی لازم جهت افزايش TAC پايه را نداشته و هم‌چنين نمی‌تواند از تغييرات نامطلوب شاخص MDA سرمی به‌عنوان شاخص آسيب‌ فشاراکسايشی ناشی از انجام يک جلسه فعاليت مقاومتی در مردان واليباليست بکاهد.
واژه‌های کلیدی: کافئين، ظرفيت ضداکسايشی‌تام، مالون‌دی‌آلدهيد، فعاليت مقاومتی.، متن کامل مقاله رایگان