تأثير ماساژ درمانی بر کاهش ميزان درد زايمان در مرحله فعال زايمان در زنان نخست‌زا

آقای سيدابراهيم حسينی ، خانم نسرين اسدی ، خانم فاطمه زارعی

مقدمه: زايمان يکی از دردناک‌ترين تجارب زنان است و کاهش آن از اهداف مهم مراقبت‌های پرستاری می‌باشد. از سوی ديگر، ماساژ با تحريک تارهای عصبی قطور و تحريک موضعی آندورفين‌ها مانع انتقال درد می‌گردد، لذا هدف اين مطالعه تعيين تأثير ماساژ درمانی بر کاهش ميزان درد زايمان در مرحله فعال زايمان در زنان نخست‌زا بود.

 روش: اين پژوهش يک کارآزمايی بالينی يک سوکور است که برروی ۳۰ نفر از زنان نخست‌زای مراجعه‌کننده به بيمارستان حافظ شيراز انجام شد. آزمودنی‌ها داوطلبانه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمون و کنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون ماساژ از ديلاتاسيون ۴-۳ تا ۱۰-۸ سانتی‌متری به صورت ۱۰ دقيقه ماساژ و ۱۰ دقيقه استراحت انجام گرفت و گروه کنترل در اين مدت تحت هيچ‌گونه مداخله‌ای قرار نگرفت. به منظور سنجش درد از مقياس ارزيابی تغييرات رفتاری در برابر درد (PBI) و مقياس بصری درد (VAS) استفاده شد و نتايج با استفاده از آزمون ANOVA و آزمون تعقيبی توکی ارزيابی آماری گرديد.

يافته‌ها: يافته‌ها نشان داد که نمره شدت بصری احساس درد در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل در ديلاتاسيون‌های ۴-۳ سانتی‌متر (۰۱/۰>p)، ۷-۵ سانتی‌متری (۰۰۱/۰>p) و ۱۰-۸ سانتی‌متری (۰۵/۰>p) کاهش معناداری دارد.

 نتيجه‌گيری: تجزيه و تحليل آماری نتايج بيانگر کاهش احساس درد در گروه آزمون در مقايسه با گروه کنترل بود که احتمالاً ماساژ از طريق تعديل مسيرهای انتقال درد باعث کاهش شدت درد می‌گردد.

واژه‌هاي كليدي: ماساژ درمانی، درد زایمان، زایمان،