تأثير تمرینات ویبریشن (WBV) بر شاخص های الکترومیوگرافی عضلات بازکننده مفصل زانوی دختران غیر ورزشکار

محمد رضا کردی, محمد حسین علیزاده, پریسا مزرعه فراهانی, فهیمه کاظمی

زمینه و اهداف: اخیرا” تمرینات ویبریشنWhole Body Vibration (WBV) به عنوان یک وسیله تمرینی برای افراد ورزشکار، غیر ورزشکار، سالمند و بیمار مورد توجه قرار گرفته اند. هدف از اين تحقيق تعيين تأثير تمرینات WBV بر شاخص های الکترومیوگرافی عضلات بازکننده مفصل زانوی دختران غیر ورزشکار بود.

مواد و روش ها: بیست دانشجوی دختر غیر ورزشکار به طور داوطلب انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. بلندي و تواتر امواج الكتريكي عضلات باز کننده مفصل زانو در یک انقباض ایزومتریک ارادی بیشینه (MVC) در مرحله پیش آزمون یک روز قبل از اجرای تمرینات WBV و در مرحله پس آزمون یک روز پس از اجرای تمرینات WBV در دو گروه اندازه گیری شد. گروه ویبریشن به مدت ۴ هفته (۳ بار در هفته) با فرکانس ۳۰ هرتز، دامنه ۵/۲ میلی متر و در ۵ وضعیت اسکات (۹۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ درجه، اسکات با پای راست و اسکات با پای چپ) در تمرینات شرکت کردند. زمان هر ست تمرینی ۳۰ ثانیه با تناوب استراحت ۳۰ ثانیه ای بود.

یافته ها: با استفاده از آزمون تي مستقل تفاوت غیر معني داري بين بلندی و تواتر امواج الکتریکی عضلات راست رانی، پهن خارجی و پهن داخلی در مرحله پیش آزمون و نیز در پس آزمون دو گروه (۰۵/۰P>) و با استفاده از آزمون تي همبسته تفاوت معنی داری بين بلندی امواج الکتریکی و تواتر امواج الکتریکی عضله راست رانی، پهن خارجی و پهن داخلی گروه تجربی در مرحله پیش و پس آزمون مشاهده شد (۰۵/۰P<).

نتیجه گیری: تمرینات WBV می تواند بر شاخص های الکترومیوگرافی عضلات بازکننده مفصل زانوی دختران غیر ورزشکار تأثير داشته باشد.
كليد واژه ها: تمریناتWBV، بلندی امواج الکتریکی، عضلات باز کننده زانو