بررسی دقت تخمین فشار CO2 خون شریانی از فشار CO2 انتهای بازدمی در سه شدت تمرینی ۳۰، ۵۰ و ۷۰ درصد حداکثر اکسیژن مصرفی

رقیه افرونده؛ میثم ایرانی؛ میثم شاهی
گروه تربیت بدنی دانشگاه محقق اردبیلی

پژوهش‌نامة فیزیولوژی ورزشی کاربردی

کیده
سابقه و هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر شدت تمرین بر دقت تخمین فشار CO2 خون شریانی از فشار CO2 انتهای بازدمی بود. مواد و روش ها: ۱۰ آزمودنی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) آزمودنی ها با انجام پروتکل تمرینی فزاینده بدست آمد. سپس هر آزمودنی سه پروتکل تمرینی را با سه شدت ۳۰ ، ۵۰ و ۷۰ درصد VO2max خود که مدت زمان هر تمرین ۱۲ دقیقه بود انجام داد. نمونه های خونی در حین استراحت، تمرین و دوره ریکاوری گرفته شد و همچنین داده های مربوط به گازهای تنفسی جمع آوری شدند. یافته ها: ضریب همبستگی بین PaCO2 و PaCO2pre و مقدار p در تمرین با شدت ۳۰ درصد به ترتیب ۸۰۷/۰=r و ۰۰۱/۰=p و در تمرین با شدت ۵۰ درصد ۸۲۲/۰=r و ۰۰۱/۰=p و در شدت ۷۰ درصد VO2max برابر با ۵۵۲/۰=r و ۰۰۳/۰=p بود. درصد خطای تخمین در شدت ۷۰ درصد VO2max بالاتر از درصد خطا در شدت های ۳۰ و ۵۰ درصد VO2max بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه بنظر می رسد دقت تخمین فشار CO2 خون شریانی از فشار CO2 انتهای بازدمی در شدت های تمرینی بالاتر نسبت به شدت های پایین تر کمتر است.
کلیدواژه‌ها
دی اکسید کربن پایان بازدمی؛ دی اکسید کربن خون شریانی؛ شدت تمرین

متن کامل