بررسی تاثیر ال-کارنیتین و رژیم کاهش وزن بر شاخص های تن سنجی در زنان مبتلا به استئوارتریت زانو

*ال کارنتین-شاخص های تن سنجی در زنان مبتلا به استئوارتریت* فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران

مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار

فرناز باغبانorcid 1؛ مهدیه حسین زاده orcid 2؛ حسن مظفری خسروی۳؛ علی دهقان۴؛ حسین فلاح زاده۵
۱گروه تغذیه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد
۲گروه تغذیه، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
۳گروه تغذیه،دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
۴گروه پزشکی داخلی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران
۵مرکز تحقیقات پیشگیری و اپیدمیولوژی بیماری های غیرواگیر، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران

چکیده
زمینه و هدف: چاقی و نوع رژیم غذایی از مهم‌ترین عوامل خطر استئوآرتریت می‌باشد. ال-کارنیتین ماده ای با خاصیت آنتی اکسیدانی و افزایش دهنده سوخت و ساز انرژی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر ال-کارنیتین بر شاخص‌های تن‌سنجی در زنان چاق مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه کارآزمایی ‌بالینی دوسوکور از بین بیماران مبتلا به استئوارتریت زانو، ۴۳ خانم مبتلا به استئوارتریت به ‌طور تصادفی انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. این دو گروه علاوه بر در یافت رژیم کاهش وزن به ترتیب مکمل ال-کارنیتین (۱۰۰۰ میلی گرم در روز) و دارونما دریافت‌ کردند. در ابتدای مطالعه و پس از ۱۲ هفته شاخص های تن سنجی شامل قد، وزن، نمایه توده بدنی، دور کمر و دور باسن بیماران اندازه گیری شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار‌ گرفت.
یافته‌ها‌: هر چند کاهش وزن، نمایه توده بدنی و دور کمر و دور باسن در هر دو گروه در پایان مطالعه نسبت به ابتدای آن معنادار بوده‌است اما بین دو گروه ال-کارنیتین و دارونما این تفاوت معنادار نبود (۰٫۰۵P>). اما میانگین تغییرات دور کمر بین دو گروه معنادار بود (۰٫۰۰۶P=).
نتیجه گیری: مطالعه‌ی حاضر نشان داد ۱۰۰۰ میلی گرم ال-کارنیتین خوراکی می‌تواند سبب کاهش معنادار در اندازه دور کمر شود اما تاثیر معناداری بر روی دیگر فاکتورهای تن سنجی ندارد.
کلیدواژه‌ها
استئوارتریت-زانو؛ کارنیتین؛ وزن؛ نمایه توده بدن، فیزیولوژی ورزشی