ختيار ترتيبيان۱، عليرضا کامرانی۱، فخرالدين يعقوب نژاد* ، سيروان محمدامينی خياط۱ (مجله رفسنجان)
زمينه و هدف: مطالعات متعددی حاکی از اثرگذاری فعاليتهای ورزشی بر کيفيت خواب و شاخصهاي التهابی می باشد اما ارتباط کيفيت خواب و شاخصهای التهابی ناشی از فعاليت ورزشي چندان مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا هدف از تحقيق حاضر، بررسی ارتباط بين کيفيت خواب با اينترلوکين-۱بتا و پروتئين واکنشی- C در مردان فعال و غيرفعال بود.
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع مقطعی می باشد. بيست و دو نفر مرد سالم با دامنه سنی ۳۸-۳۲ سال در دو گروه فعال (۱۱=n) و غيرفعال (۱۱=n) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. گروه غيرفعال بدون سابقه ورزشی و گروه فعال بيش از دو سال سابقه انجام فعاليتهای هوازی با شدت متوسط (۴۵ دقيقه فعاليت هوازی در روز، سه روز در هفته) داشتند. از تمام آزمودنیها در شرايط ناشتا نمونه خون گرفته شد. غلظت اينترلوکين-۱بتا (IL-1β) و پروتئين واکنشی-C (CRP) با روش ELISA اندازهگيری و کيفيت خواب آزمودنیها با استفاده از پرسشنامهPittsburg ارزيابی گرديد. دادههای تحقيق با آزمونهای آماری tمستقل، ضريب همبستگی پيرسون و تحليل رگرسيون خطی چندگانه تجزيه وتحليل شدند.
يافتهها: سطوح IL-1β (۰۱۵/۰=p) و CRP (043/0=p) تحت تأثير فعاليت بدنی در گروه فعال نسبت به گروه غيرفعال کاهش معنیداری را نشان دادند. نمره شاخص کيفيت خواب گروه فعال به طور معنیداری در مقايسه با گروه غيرفعال پايينتر بود (۰۲۱/۰=p). ارتباط آماری معنیداری بين نمره کيفيت خواب با غلظت IL-1β (۰۳۳/۰=p، ۵۷۱/۰r=) و CRP (012/0=p، ۶۱۳/۰=r) در گروه فعال مشاهده شد.
نتيجهگيری: مطالعه حاضر نشان میدهد که بين کيفيت خواب با مقادير IL-1βو CRP در مردان فعال ارتباط معنیداری وجود دارد به گونهای که ممکن است با کاهش شاخصهاي التهابی، کيفيت خواب بهبود يابد.
واژههاي کليدی: شاخصهای التهابی، کيفيت خواب، فعاليت بدنی