۱ عباس جلیلی؛ ۲ فریده اخلاقی؛ ۳ سید مجید باقری؛ ۴ پریسا چهل مرد اله آبادی؛ ۵ مجید خادم رضاییان
۱کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
۲استاد گروه زنان، مرکز تحقیقات کنترل عفونت و بهداشت دست، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
۳کارشناس ارشد گروه فیزیولوژی، دانشکده؟، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
۴دانشجوی رشته پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
۵دستیار تخصصی پزشکی اجتماعی، گروه پزشکی اجتماعی و بهداشت عمومی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مجله زنان مامایی و نازایی ایران
مقدمه: کمبود ریز مغذی ها، یکی از مشکلات اساسی سلامت جامعه در بسیاری از کشورهای پیشرفته است. در این میان، کودکان و مادران باردار در معرض خطر بیشتری قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین ریزمغذی های روی، آهن، سلنیوم و اسید فولیک مادران باردار فعال و غیرفعال با رشد جسمانی نوزادانشان انجام شد.
روش کار: این مطالعه هم گروهی آینده نگر در سال۹۲-۱۳۹۱ بر روی کلیه زنان باردار ۳۵-۱۶ ساله مراجعه کننده جهت کنترل بارداری به بیمارستان های دولتی در مشهد انجام شد. ۵ سی سی خون از افراد گرفته و نمونه ها به آزمایشگاه فوق تخصصی ارسال شدند. میزان فعالیت بدنی مادران نیز توسط پرسشنامه میزان فعالیت شارکی سنجیده شد. پس از به دنیا آمدن نوزادان، با مراجعه به پرونده پزشکی مادران میزان قد، وزن و دور سر نوزادان آنها به دست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۵/۱۱) انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بین وزن نوزادان با میزان روی در مادران غیر فعال همبستگی معنی داری وجود داشت (۰۲/۰=p، ۵۲/۰=r)، اما بین قد و دور سر نوزادان مادران فعال و غیر فعال با ریزمغذی های آهن و اسیدفولیک و سلنیوم ارتباطی یافت نشد (۰۵/۰<p). شاخصهای رشدی نوزادان مادران فعال از نوزادان مادران غیر فعال بیشتر بود، اگرچه این تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود (۱/۰<p).
نتیجهگیری: ریز مغذی روی میتواند بر افزایش وزن نوزادان مؤثر باشد. همچنین مادران فعال، نوزادان بهتری از نظر شاخص رشدی دارند.
کلیدواژگان
دوره بارداری؛ رشد جسمانی؛ عناصر کمیاب؛ فعالیت بدنی