اعتبارسنجی معادلات آلومتریکVO2peakدختران ۱۷-۱۲سالۀ شهر همدان با مداخلۀ آنتروپومتری و بلوغ بیولوژیک

مریم شهریاری۱ ؛ فرزاد ناظم ۲ ؛ محمدعلی سماواتی شریف۳
۱کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان،
۲دانشیار فیزیولوژی ورزش دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان، ایران
۳دانشیار فیزیولوژی ورزش دانشکدة تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه بوعلی سینا همدان، همدان،ایران

مجله علوم زیستی ورزشی
چکیده
هدف: بررسی اثر سطح بالیدگی و ترکیب بدنی بر روایی معادلات آلومتری برآورد VO2peakدختران چاق و غیرچاق. روش‌شناسی: ۸۰ دختر ۱۷-۱۲ ساله به روش تصادفی از مدارس شهر همدان انتخاب شدند و در دو گروه اضافه وزن-چاق (BMI>85%) و نرمال (BMI<85%) قرار گرفتند. سن بیولوژیک به روش سن دندانی مشخص شد. سنجش  VO2peakبا آزمون کیورتون و معادلات آلومتری میلانو و بیونن صورت گرفت. برای تعیین روایی از همبستگی پیرسون و روش آماری بلاند – آلتمن استفاده شد. یافته­ ها: VO2peak میان سه روش منتخب تفاوت معنا‌داری داشت (P<0.01). با مداخلۀ متغیر بلوغ، تفاوت میانگین VO2peak معنادار به‌دست نیامد (P>0.05). روایی ظرفیت عملی دختران نوجوان چاق با بلوغ طبیعی شایان توجه بود (۹۲/۰=r ،۰۱/۰P<). با توجه به اندازۀ SE، معادلۀ آلومتری میلانو صحت بیشتری در پیشگویی VO2peakدختران نوجوان چاق با بلوغ طبیعی و غیرچاق نشان داد. روش بلاند- آلتمن نیز توافق بالایی میان VO2peakتست کیورتون و معادلۀ آلومتریک با ضریب ۵۹/۰ نشان داد. روایی ظرفیت عملی آزمودنی‌های چاق با بلوغ غیرطبیعی معنادار (۸۲/۰= r،۰۱/۰ P<) و در افراد غیرچاق با بلوغ غیرطبیعی معادل ۹۴/۰= r،۰۱/۰ P< و با بلوغ طبیعی برابر۸۰/۰= r،۰۱/۰ P< به‌دست آمد. نتیجه­گیری: به‌نظر می‌رسد مدل‌های پیشگوی منتخب آلومتریک  VO2peakبا نقش مداخله‌گرهای مؤثر بلوغ و ترکیب بدن، قابلیت استفاده برای سنجش سطح آمادگی قلبی – تنفسی دختران نوجوان را دارند.
کلیدواژه ها
بالیدگی؛ ترکیب بدن؛ حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2peak)؛ معادلات آلومتری