ارتباط پلی‌مورفيسمrs2236242 در ژن واسپين با اضافه وزن و چاقی در زنان ايرانی

علی زارعی^۱، دکتر ليلا کهن^* ، دکتر سارا فلاحی

مقدمه: بروز چاقی در سطح جهان به سرعت در حال افزايش است، نه تنها در جوامع صنعتی بلکه در کشورهای توسعه يافته نيز اين افزايش شيوع به چشم می‌خورد. غلظت بالای واسپين سرمی به همراه افزايش بيان mRNA واسپين در بافت چربی انسانی، با چاقی و مقاومت به انسولين در ارتباط مي­باشد. پژوهش حاضر، اولين پژوهشی بود که به بررسی ارتباط احتمالی پلي­مورفيسم rs2236242 در ژن واسپين با اضافه وزن و چاقی در زنان ايرانی پرداخت.

مواد و روش‌ها: مطالعه‌ی مورد ـ شاهدی حاضر روی ۹۱ زن دارای اضافه وزن، ۴۷ زن چاق و ۱۳۳ زن با وزن طبيعی به عنوان گروه کنترل انجام شد. ژنوتيپ­های پلي­مورفيسم rs2236242 ژن واسپين با استفاده از T-ARMS PCR تعيين گرديد.

يافته‌ها: فراوانی آلل T در گروه کنترل، دارای اضافه وزن و مبتلا به عارضه چاقی به ترتيب برابر ۶۶%، ۷۶% و ۸% و فراوانی آلل A 34%، ۲۴% و ۲% بود. تحت مدل ژنتيک غالب برای آلل A (ژنوتيپ­های AA+AT در برابر ژنوتيپ TT)، اين آلل اثــر حفاظتــی در برابر اضافـه وزن (۰۰۹/۰=P، ۸۴/۰-۲۸/۰=ضريب اطمينــان، ۴۹/۰=نسبت خطــر) و چاقی (۰۰۶/۰=P، ۷۶/۰-۱۹/۰=ضريب اطمينان، ۳۹/۰=نسبت خطر) نشان داد. به علاوه، ژنوتيپ TT در پلي­مورفيسم rs2236242 ژن واسپين با افزايش استعداد اضافه وزن و چاقی در زنان همراه است. نتيجه‌گيری: ارتباط معني­داری بين پلي­مورفيسم rs2236242 در ژن واسپين، اضافه وزن و چاقی در زنان ايرانی وجود دارد.

واژه‌های كليدي: چاقی، اضافه وزن، واسپين، پلی‌مورفيسم rs2236242،