اثر ۱۲ هفته فعاليت ورزشی بر تغييرات ظرفيت هوازی و گلوکز خون مردان چاق

مجتبی ايزدی *، مسعود حاج رسولی، فاطمه کيانی، داوود خورشيدی ، حسين دوعلی
مربی، گروه تربيت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ايران

مجله پزشکی گرگان

زمينه و هدف : مکانيسم‌های مولکولی ارتباط بين ظرفيت هوازی و سطوح گلوکز خون به‌طور کامل مشخص نيست. اين مطالعه به منظور تعيين اثر ۱۲ هفته فعاليت ورزشی بر تغييرات ظرفيت هوازی و گلوکز خون مردان چاق انجام شد. روش بررسی : در اين مطالعه شبه‌تجربی ۳۲ مرد چاق بزرگسال به صورت غيرتصادفی در دو گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. شاخص‌های آنتروپومتريکی، غلظت گلوکز سرم، انسولين ناشتا، ضربان قلب در وضعيت استراحت و ظرفيت هوازی به عنوان مشخصه‌های آمادگی قلبی- عروقی در شرايط قبل و بعد از ۱۲ هفته تمرين ورزشی هوازی و بی‌تمرينی به ترتيب در گروه‌های کنترل و مداخله اندازه‌گيری شد. از مقادير انسولين و گلوکز ناشتا برای محاسبه عملکرد سلول‌های بتا استفاده گرديد. يافته‌ها : برنامه تمرينات هوازی طولانی‌مدت سبب کاهش آماری معنی‌دار گلوکز ناشتا، شاخص‌های آنتروپومتريکی، افزايش ظرفيت هوازی و عملکرد سلول‌های بتا در گروه مداخله منجر شد (P<0.05). ارتباط آماری معنی‌داری بين تغييرات در ظرفيت هوازی با تغييرات عملکرد سلول‌های بتا و گلوکز خون مشاهده شد (P<0.05) و ارتباط بين آنها مستقل از تغييرات در شاخص توده بدن بود. تغييرات در سطح انسولين سرم در پاسخ به برنامه تمرينی معنی‌دار نبود. برنامه تمرينی همچنين به کاهش معنی‌دار نمايه توده بدنی منجر شد (P<0.05). نتيجه‌گيری : افزايش ظرفيت هوازی يا آمادگی قلبی – عروقی به واسطه فعاليت ورزشی به بهبود سطح گلوکز ناشتای خون در افراد چاق در اثر کاهش توده بدن منجر می‌شود.
واژه‌های کلیدی: چاقی، فعاليت ورزشی، ظرفيت هوازی، انسولين، گلوکز، نمايه توده بدنی،

متن کامل مقاله رایگان