اثر ۱۲ هفته تمرين يوگا برسطح سرمی گلوکز، انسولين و تری گليسيريد زنان مبتلا به ديابت نوع۲

نجمه حبيبی^* ، سيدمحمد مرندی

زمينه و هدف : ديابت مليتوس به عنوان يک بيماری متابوليک با اختلال در سطح ليپيد و گلوکز خون همراه است. اين مطالعه به منظور تعيين اثر ۱۲ هفته تمرين يوگا برسطح سرمی گلوکز، انسولين و تری‌گليسيريد زنان مبتلا به ديابت نوع۲ انجام شد.

 روش بررسی : در اين کارآزمايی بالينی ۲۶ زن مبتلا به ديابت نوع ۲ در دو گروه مداخله (۱۶ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) در شرايط رژيم دارويی و غذايی يکسانی قرار گرفتند. برنامه تمرينی گروه مداخله روزانه شامل ۷۵ دقيقه تمرين يوگا، هفته‌ای سه جلسه و به مدت ۱۲هفته به طول انجاميد. سطح گلوکز، انسولين، لپتين ، تری‌گليسريد ، HDL-C ، LDL-C و TC زنان ۲۴ ساعت قبل و بعد از اتمام دوره تمرينی مورد سنجش قرار گرفت.

يافته‌ها : پس از اتمام دوره تمرينی سطح گلوکز، انسولين و تری‌گليسريد بيماران گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش آماری معنی‌داری نشان داد (P<0.05). در حالی که سطح لپتين، HDL-C ، LDL-C و TC گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تفاوت آماری معنی‌داری نشان نداد.

نتيجه‌گيری : تمرين يوگا باعث بهبود ميزان گلوکز، انسولين و تری‌گليسيريد زنان مبتلا به ديابت نوع دو می‌گردد.

واژه‌های كليدي: ديابت نوع دو، تمرين يوگا، لپتين، گلوکز، تري‌گليسيريد،