اثر ۱۲ هفته تمرين مقاومتی دايره‌ای بر نسبت سطح نسفاتين-۱ به گرلين آسيل‌دار در نوجوانان دارای اضافه وزن

حسن توسلی^۱، دکتر اصغر توفيقی^۱، دکتر فرهاد حسين پناه ^۲ ، دکتر مهدی هدايتی^*

مقدمه: تنظيم اشتها بر هموستاز انرژی تاثير به سزايی دارد. نسفاتين-۱ و گرلين آسيل‌دار دو پپتيد ضد اشتها و اشتهاآور هستند که نقش مهمی در چاقی و تعادل انرژی ايفا می‌نمايند. پژوهش حاضر با هدف شناسايی اثر ۱۲ هفته تمرين مقاومتی دايره‌ای بر نسبت سطح نسفاتين-۱ به گرلين آسيل‌دار روی نوجوانان دارای اضافه وزن، صورت گرفت

. مواد و روش‌ها: بيست دانش‌آموز پسر (ميانگين سنی ۹۲/۰±۱۸ سال؛ وزن ۶۲/۵±۵۷/۸۳ کيلوگرم؛ نمايه‌ی توده‌ی بدن ۵/۱±۴۸/۲۷ کيلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی در دو گروه شاهد و تجربی قرار گرفتند. برنامه‌ی تمرين مقاومتی دايره‌ای به مدت ۱۲ هفته، هر هفته ۳ جلسه و با شدت۶۰% يک تکرار بيشينه اجرا شد. سطح نسفاتين-۱، گرلين آسيل‌دار، انسولين، کورتيزول و هورمون رشد به روش الايزا اندازه‌گيری گرديد.

يافته‌ها: تحليل‌های آماری نشان دادند به دنبال انجام ۱۲ هفته تمرين مقاومتی دايره‌ای، سطح نسفاتين-۱ (۰۰۵/۰P=)، گرلين آسيل‌دار (۰۲/۰P=)، نسبت سطح نسفاتين-۱ به گرلين آسيل‌دار (۰۰۸/۰=P) و هورمون رشد (۰۴/۰P=) افزايش معنی‌دار، و کورتيزول (۰۵/۰P=) کاهش معنی‌داری را نشان داد. همبستگی مثبت معنی‌داری بين نسفاتين-۱ و هورمون رشد (۷۹/۰R=) و همبستگی منفی معنی‌داری بين نسفاتين-۱ و کورتيزول (۸۷/۰R=-) مشاهده گرديد (۰۵/۰P≤)

نتيجه‌گيری: به نظر می‌رسد تمرين مقاومتی دايره‌ای به طور منظم و با شدت متوسط، بر افزايش سطح نسفاتين-۱ و گرلين آسيل‌دار موثر است. بنابراين نتيجه‌ی برهم کنش ميان نسفاتين-۱ و گرلين آسيل‌دار می‌تواند در تنظيم دريافت غذا و وزن بدن نقش داشته باشد.

واژه های کلیدی:نسفاتين-۱، گرلين آسيل‌دار، تمرين مقاومتي دايره‌اي، نوجوانان، اضافه وزن،

دانلود رایگان مقاله