سیدعلی اصغر حسینی ، امیرحسین حقیقی* ۱، سیدعلیرضا حسینی کاخک
مجله پزشکی گرگان
چکیده
زمینه و هدف : مصرف مواد مخدر و اعتیاد به آنها میتواند بر عملکرد ریوی و جسمانی افراد اثرات منفی داشته باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثر یک دوره تمرین ترکیبی با شدتهای مختلف بر عملکرد ریوی و جسمانی مردان معتاد مرکز بازپروری شهر سبزوار انجام شد.
روش بررسی : این مطالعه شبهتجربی روی ۳۰ مرد معتاد با میانگین سنی ۳۷٫۵۶±۷٫۱ سال تحت مراقبت و مداوا در مرکز بازپروری شهر سبزوار در پاییز ۱۳۹۴ انجام شد. آزمودنیها به صورت غیرتصادفی در گروههای ۱۰ نفری کنترل و مداخله اول و مداخله دوم قرار گرفتند. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشت. دو گروه مداخله در یک برنامه تمرینات هوازی و مقاومتی برای مدت شش هفته (چهار بار در هفته) شرکت کردند. تمرینات گروههای مداخله اول و مداخله دوم به ترتیب با شدت ۵۰-۶۵% و ۶۵-۸۰% یک تکرار بیشینه یا حداکثر ضربان قلب انجام شد. قبل و بعد از دوره تمرینی، آزمونهای اسپیرومتری، توان هوازی بیشینه، قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و قدرت ویژه عضلات تنفسی از همه آزمودنیها گرفته شد.
یافتهها : در دو گروه مداخله بهبود شاخص اوج جریان بازدمی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (p<0.05). همچنین این متغیر در گروه مداخله دوم در مقایسه با گروه مداخله اول افزایش آماری معنیداری داشت (p<0.05). شاخصهای قدرت ویژه عضلات تنفسی، توان هوازی بیشینه و حداکثر تهویه ارادی بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنیداری نشان ندادند. استقامت و قدرت عضلات بالاتنه، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول و ظرفیت حیاتی با فشار، فقط در گروه مداخله دوم در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنیداری یافت (p<0.05). شاخص نسبت حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی با فشار، بین دو گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنیداری نشان داد (p<0.05) و این متغیر بین دو گروه مداخله تفاوت آماری معنیداری نداشت.
نتیجهگیری : اجرای تمرینات هوازی و مقاومتی با شدت بیشتر سبب بهبود شاخصهای ظرفیت حیاتی با فشار، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول، قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه میشود.
واژههای کلیدی: تمرین ترکیبی، عملکرد ریوی، عملکرد جسمانی، مردان معتاد