اثر چهار هفته رژيم غذايی به منظور توقف پرفشاری خون بر پيامد ديابت بارداری

مهدی صادقيان، ذات الله عاصمی، منصوره صميمی، زهره طبسی، پروانه صانعی ، احمد اسماعيل زاده *
استاد، مرکز تحقيقات امنيت غذايی، گروه تغذيه جامعه، دانشکده تغذيه و علوم غذايی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

مجله پزشکی گرگان

زمينه و هدف : برای بهبود پيامدهای بارداری در بيماران مبتلا به ديابت بارداری، راهکارهايی از قبيل اصلاح شيوه زندگی، مداخلات غذايی و در صورت ضرورت استفاده از عوامل خوراکی کاهش قندخون و تزريق انسولين به کار گرفته می‌شود. اين مطالعه به منظور تعيين اثر چهار هفته رژيم غذايی به منظور توقف پرفشاری خون بر پيامد ديابت بارداری انجام شد. روش بررسی : در اين کارآزمايی بالينی ۵۲ زن مبتلا به ديابت بارداری به طور تصادفی در دو گروه ۲۶ نفری کنترل و رژيم غذايی به‌منظور توقف پرفشاری خون (گروه مداخله) طی مدت ۴ هفته قرار گرفتند. رژيم غذايی گروه کنترل شامل ۴۵-۵۵% کربوهيدارت، ۱۵-۲۰% پروتئين و ۲۵-۳۰% چربی بود. رژيم غذايی گروه مداخله غنی از ميوه‌ها، سبزيجات، غلات کامل و محصولات لبنی کم‌چرب و دارای مقادير کمتری از چربی‌های اشباع، کلسترول و غلات تصفيه شده با مقادير سديم ۲۴۰۰ ميلی‌گرم بر ليتر بود. پس از مداخله تغذيه‌ای نوع زايمان، انسولين درمانی و ميزان افزايش مايع آمنيوتيک در زنان باردار ارزيابی شد. قد، وزن، دورسر و معيار پاندرال (ponderal) نوزادان طی ۲۴ ساعت اول بدو تولد ثبت گرديد. يافته‌ها : نياز به عمل سزارين در گروه مداخله (۴۶٫۲%) به صورت معنی‌داری در مقايسه با گروه کنترل (۸۰٫۸%) کاهش يافت (P<0.05). درصد نياز به انسولين درمانی در گروه مداخله (۲۳%) به صورت معنی‌داری در مقايسه با گروه کنترل (۷۳%) کاهش يافت (P<0.05). نوزادان متولد شده از مادران گروه مداخله در مقايسه با نوزادان متولد شده از مادران گروه کنترل به‌طور معنی‌داری وزن کمتر، دور سر کمتر و معيار پاندرال کمتری داشتند (P<0.05). نتيجه‌گيری : مصرف رژيم غذايی به منظور توقف پرفشاری خون به مدت ۴ هفته در زنان مبتلا به ديابت بارداری منجر به بهبود پيامدهای حاصل از بارداری گرديد.
واژه‌های کلیدی: ديابت بارداری، رژيم غذايی به منظور توقف پرفشاری خون، نوزاد، انسولين، وزن، معيار پاندرال، سزارين،

متن کامل مقاله رایگان