اثر چهار هفته تمرين استقامتی بر سطح سرمی آنزيم پاراکسوناز-۱ و نيم‌رخ ليپيدی مردان چاق غيرورزشکار

طالب عموزاد مهديرجی*، علی رضا براری، پروين فرزانگی ، مهران احمدی
کارشناس ارشد فيزيولوژی ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری

پزشکی گرگان

زمينه و هدف : پاراکسوناز-۱ عامل مهم جلوگيری از اکسيداسيون ليپيدها و تشکيل اکسيد ليپوپروتئين کم‌چگال است. مطالعات متناقضی از اثر فعاليت بدنی بر پاراکسوناز-۱ وجود دارد. اين مطالعه به منظور تعيين اثر چهار هفته تمرين استقامتی بر سطح سرمی آنزيم پاراکسوناز-۱ و نيم‌رخ ليپيدی مردان چاق غيرورزشکار انجام شد. روش بررسی : در اين کارآزمايی بالينی ۱۶ مرد چاق غيرورزشکار سالم به صورت تصادفی در دو گروه هشت نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. افراد گروه مداخله به مدت چهار هفته، هفته‌ای سه جلسه با شدت ۸۰-۶۵ درصد ضربان قلب بيشينه به دويدن استقامتی تناوبی پرداختند. نمونه‌گيری خون ۴۸ ساعت قبل از اولين جلسه تمرين و ۴۸ ساعت بعد از آخرين جلسه تمرين در حالت ناشتا ۱۲ ساعته انجام شد و سطح سرمی پاراکسوناز-۱ و نيم‌رخ ليپيدی شامل کلسترول، تری‌گليسريد، ليپوپروتئين کم‌چگال و ليپوپروتئين پر‌چگال با روش ELISA اندازه‌گيری شدند. يافته‌ها : غلظت پاراکسوناز-۱ بعد از دوره تمرين در گروه مداخله ۱۵٫۵۷% افزايش (P<0.05) و در گروه کنترل ۱۹٫۲۵% کاهش غيرمعنی‌دار داشت. در انتهای مطالعه و مقايسه برون‌گروهی، غلظت سرمی پاراکسوناز-۱ در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل افزايش آماری معنی‌دار نشان داد (P<0.05). در انتهای مطالعه و مقايسه برون‌گروهی سطح سرمی ليپوپروتئين کم‌چگال در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش آماری معنی‌داری يافت (P<0.05). نتيجه‌گيری : چهار هفته تمرين استقامتی سبب افزايش غلظت سرمی پاراکسوناز-۱ و کاهش ليپوپروتئين کم‌چگال مردان چاق گرديد.
واژه‌های کلیدی: چاقی، تمرين استقامتی، پاراکسوناز-۱، ليپوپروتئين کم‌چگال، ليپوپروتئين پر‌چگال، مرد،

متن کامل مقاله رایگان