الهه غياثی، محمدحسين دباغمنش، فرهاد دريانوش * ، غلامحسين ناظم زادگان
دانشيار، بخش تربيت بدنی، دانشکده علوم تربيتی و روانشناسی، دانشگاه شيراز
مجله پزشکی گرگان
زمينه و هدف : ديابت قندی شايعترين بيماری متابوليکی است که با هيپرگليسمی ناشی از کمبود مطلق يا نسبی انسولين مشخص شده و با چاقی ارتباط دارد. يکی از مهمترين هورمونها، پروتئين وابسته به آگوتی است. پروتئين وابسته به آگوتی (Agouti-related protein: AGRP) دارای ۱۳۲ اسيدآمينه است و باعث افزايش اشتها در انسان میشود. اين مطالعه به منظور تعيين اثر هشت هفته فعاليت ورزشی ايروبيک بر تغييرات سطح سرمی پروتئين وابسته به آگوتی، هموگلوبين گليکوزيله و گلوکز در زنان ميانسال غيرورزشکار مبتلا به ديابت نوع ۲ انجام شد. روش بررسی : در اين مطالعه شبهتجربی ۳۰ زن ميانسال دارای اضافه وزن يا چاق مبتلا به ديابت نوع ۲ بهطور داوطلبانه انتخاب و به صورت غيرتصادفی به دو گروه ۱۵ نفری کنترل و مداخله تقسيم شدند. تمرينات به مدت ۸ هفته، هفتهای ۳ جلسه و هر جلسه به مدت ۶۰ دقيقه انجام شد. در طول مدت مطالعه، گروه کنترل هيچگونه فعاليتی ورزشی انجام نداد. برای اندازهگيری هورمون AGRP، هموگلوبين A1c و گلوکز سرم از آزمودنیها نمونه خون اخذ گرديد. يافتهها : بين سطح هورمون AGRP، HbA1c و گلوکز سرم دو گروه کنترل و مداخله و نيز مقايسه درون گروهی، ارتباط آماری معنیداری يافت نشد. بين هورمون AGRP با گلوکز ، هورمون AGRP با HbA1c و گلوکز سرم با HbA1c نيز در گروههای مورد مطالعه ارتباط آماری معنیداری مشاهده نگرديد. نتيجهگيری : هشت هفته فعاليت هوازی در سطح هورمون AGRP، هموگلوبين A1c و گلوکز سرم زنان ميانسال دارای اضافهوزن يا چاق مبتلا به ديابت نوع ۲ تغييری ايجاد ننمود.
واژههای کلیدی: ديابت، فعاليت ورزشی ايروبيک، پروتئين وابسته به آگوتی، هموگلوبين گليکوزيله، گلوکز،