اثر هشت هفته تمرین همزمان هوازی- مقاومتی بر توان هوازی و ظرفیت عملکردی زنان جوان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

دکتر حمید اراضی ، دکتر نادر سمامی، مریم دهقان ، عباس جعفری
دانشگاه گیلان

مجله پزشکی زنجان

زمینه و هدف: با توجه به افزایش ناتوانی جسمانی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) و کمبود اطلاعات در زمینه‌ی تاثیر تمرینات همزمان با رویکرد کمک درمانی، پژوهش حاضر جهت بررسی تاثیر هشت هفته تمرین همزمان هوازی-مقاومتی بر توان هوازی و ظرفیت عملکردی زنان جوان مبتلا به MS طراحی گردید.

روش بررسی: ۴۷ بیمار زن مبتلا به ام اس به‌طور تصادفی در دو گروه تجربی ۲۷ نفر با میانگین سنی (۰۷/۳±۷۴/۲۸ سال) و BMI
(۳۲/۴±۹/۳۱ کیلوگرم/متر مربع) و معیار ناتوانی (۴-۱) و کنترل ۲۰ نفر با میانگین سنی (۱۱/۴±۲۰/۲۸ سال) BMI (57/4±۴۳/۳۰ کیلوگرم/متر مربع) و معیار ناتوانی (۴-۱) تقسیم شدند. دو گروه به صورت پیش آزمون و پس آزمون در قالب آزمون‌های سرعت راه رفتن ۱۰ و ۵۰۰ متر، تعادل، خستگی و توان هوازی ارزیابی شدند. گروه تجربی علاوه بر مصرف داروهای تجویزی، در برنامه هشت هفته‌ای تمرین همزمان (۳ جلسه در هفته و هر جلسه ۱۰ دقیقه گرم کردن، ۱۵ دقیقه تمرینات هوازی با ۷۵-۶۰ درصد ضربان قلب بیشینه، ۲۵ دقیقه تمرینات با وزنه بر اساس
۱۰ تکرار بیشینه و ۵ دقیقه سرد کردن) شرکت نمودند. برای تحلیل استنباطی متغیرهای تحقیق از آزمون t همبسته و مستقل استفاده گردید.

یافته‌ها: نتایج حاکی از تغییرات معنی دار در کاهش خستگی، بهبود تعادل و سرعت راه رفتن در مسافت‌های ۱۰ و  ۵۰۰ متر گروه تجربی بود (۰۵/۰P<)؛ ولی در توان هوازی این گروه تفاوت معنی‌داری ملاحظه نشد.

نتیجه‌گیری: نتایج نشان می‌دهد تمرینات همزمان سبب بهبود سرعت راه رفتن، بهبود تعادل و کاهش خستگی در زنان مبتلا به MS می‌شود. لذا، انجام این تمرینات برای بهبود وضعیت عملکردی و حرکتی این بیماران مناسب به نظر می‌رسد.

واژگان کلیدی: تمرین همزمان، تعادل، توان هوازی، خستگی، مولتیپل اسکلروزیس،

متن کامل مقاله رایگان