اثر نوشیدن شیر کمچرب، شیرسویا و آب بر آبگیری مجدد و عملکرد ورزشی در دختران جوان تمرینکرده
* حجم کل ادرار تولیدی، تعادل خالص مایع بدن،خستگی، شیر، سویا* فیزیولوژی ورزشی و تندرستی ایران
فیزیولوژی ورزشی
فائقه قاسمی۱؛ حمید محبی؛ حمید اراضی
۱کارشناسیارشد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه گیلان
۲استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشگاه گیلان
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسة اثر نوشیدن شیر، شیرسویا و آب بر آبگیری مجدد و زمان رسیدن به خستگی در دختران جوان تمرینکرده بود. هشت دختر تمرینکرده (سن ۷۴/۰ ± ۳۷/۲۱ سال، شاخص تودة بدن ۴۹/۱ ± ۰۶۲/۲۲ کیلوگرم بر مترمربع، حداکثر اکسیژن مصرفی ۸۳/۱ ± ۰۹/۴۳ میلیلیتر بر کیلوگرم در دقیقه) بهعنوان آزمودنی در پژوهش حاضر شرکت کردند. آزمودنیها فعالیت تناوبی را روی تردمیل با شدت ۷۵ درصد ضربان قلب بیشینه در دورههای ۲۰ دقیقهای برای کاهش وزن ۱۷/۰ ± ۸/۱ درصد تودة بدن اجرا کردند و بهصورت متقاطع تصادفی یکی از نوشیدنیها شامل شیرکمچرب، شیرسویا و آب را به میزان ۱۵۰ درصد تودة بدنی ازدسترفته مصرف کردند. نمونههای ادرار در شش مرحله جمعآوری شدند و میزان حجم ادرار و وزن مخصوص ادرار اندازهگیری شد و پس از پایان ریکاوری سهساعته، آزمون بروس برای بررسی عملکرد ورزشی اجرا شد. حجم کل ادرار تولیدی در دو آزمون شیر و شیرسویا در مقایسه با آزمون آب کاهشی معنادار داشت (P < 0.05). تعادل خالص مایع بدن در دو آزمون شیر و شیرسویا در مقایسه با آزمون آب بهطور معناداری مثبت بود (P < 0.05). همچنین، زمان رسیدن به خستگی، در هر دو آزمون شیر و شیرسویا نسبت به آزمون آب بیشتر بود (P < 0.05)؛ باوجوداین، بین دو نوبت شیر و شیرسویا تفاوتی معنادار در حجم کل ادرار تولیدی، تعادل خالص مایع بدن و زمان رسیدن به خستگی وجود نداشت (P > 0.05)؛ بنابراین، باید گفت که هر دو نوشیدنی شیر و شیرسویا به بهبود آبگیری مجدد و تعادل مایعات پس از فعالیت ورزشی منجر میشوند و میتوانند سبب بهبود عملکرد ورزشی شوند.
کلیدواژهها
تعادل مایعات؛ خستگی؛ شیر؛ شیرسویا، فیزیولوژی ورزشی