اثر مکمّل‌دهی کیوتن و ریکاوری در آب بر سطوح سرمی اینترلوکین یک بتا و اینترلوکین شش متعاقب تمرینات برون‌گرا در دختران فعال

کریم صالح زاده ، الهه افسری ، یوسف صابری
، گروه فیزیولوژی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران

مجله طب مکمل

چکیده
مقدمه: استرس ناشی از تمرینات، مقدار تولید سایتوکاین­ها را تغییر می­‌دهد. کیوتن (Q10) یکی از مکمّل‌های تأثیرگذار خوراکی است که برای کاهش صدمات التهابی- اکسایشی تجویز می‌شود. هدف پژوهش حاضر، تعیین تأثیر مکمّل­دهی کیوتن و ریکاوری در آب بر سطوح سرمی اینترلوکین شش و یک بتا در دختران فعال متعاقب تمرینات برون‌‌گراست.
مواد و روش­ها: در این مطالعۀ نیمه‌تجربی، ۳۲ دانشجوی دختر فعال با دامنۀ سنّی ۱۹ تا ۲۱ سال شرکت کردند. نمونه‌ها به‌روش در دسترس انتخاب شدند. از همۀ آنان رضایت‌نامۀ کتبی گرفته شد و به‌طور تصادفی به ۴ گروه ۸ نفری دارونما، تمرین + ریکاوری، تمرین + کیوتن، و تمرین + ریکاوری + کیوتن تقسیم شدند. پروتکل تمرینات برون‌گرا ۳ هفته، هفته‌ای ۳ روز و هر جلسه ۶۰ دقیقه بود. از نمونه‌ها در ۳ نوبتِ پیش‌آزمون، بعد از تمرین برون‌گرا و بعد از ریکاوری خون‌گیری شد.
یافته­ها: مصرف مکمّل کیوتن و ریکاوری در آب متعاقب تمرینات برون‌گرا تفاوت معناداری را در سطوح سرمی اینترلوکین ۶ در گروه­های تمرین + ریکاوری، تمرین + کیوتن، و تمرین + ریکاوری + کیوتن نسبت به گروه دارونما ایجاد کرد (%۳۵p=)؛ ولی تغییر معناداری در سطح سرمی اینترلوکین یک بتا در گروه­های تمرین + ریکاوری، تمرین + کیوتن، و تمرین + ریکاوری + کیوتن نسبت به گروه دارونما مشاهده نشد (۰/۳۴۹p=).
نتیجه‌گیری: مکمّل‌سازی کیوتن با برنامۀ تمرینی فزایندۀ برون‌گرا آثار سودمندی در فاکتور التهابی اینترلوکین ۶ دارد؛ بنابراین مصرف این مکمّل با ویژگی آنتی‌اکسیدانی، به‌عنوان یک راهکار غیردارویی در کمک به کوفتگی عضلانی در افراد فعال توصیه می­شود.
واژه‌های کلیدی: کیوتن، ریکاوری در آب، تمرینات برون‌گرا، اینترلوکین-۶، اینترلوکین-۱ بتا، دختران فعال.

متن کامل رایگان