علی دادرس۱، دکتر خالید محمد زاده سلامت ۲، دکتر کمال الدین حمیدی۳، دکتر کمال عزیزبیگی۴
۱- گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، سنندج، ایران.
۲- استادیار گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج ، سنندج، ایران ،
۳- استادیار گروه بیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران.
۴- استادیار گروه تربیت بدنی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج ، سنندج، ایران.
مجله پزشکی کردستان
زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مصرف مکمل ویتامین D طی تمرین مقاومتی فزاینده بر مقاومت انسولین، شاخص های لیپیدی خون و درصد چربی بدن مردان دیابتی نوع ۲ با کمبود ویتامین D بود.
روش بررسی: ۴۸ بیمار مبتلا به دیابت نوع ۲ به طور داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند و به طور تصادفی درچهارگروه ۱۲ نفری: تمرین مقاومتی (RT)، تمرین مقاومتی و مصرف مکمل ویتامینD (RT+VD)، مصرف مکمل ویتامین(VD) و کنترل (CON)قرارداده شدند. کل دوره مداخله ۱۲ هفته بود که طی آن، گروه RT هفته ای ۳ جلسه تمرین مقاومتی انجام داد، گروه VD دو هفته یک بار ۵۰۰۰۰(IU) مکمل ویتامین D دریافت نمود،گروه RT+VD هم زمان با مصرف مکمل ویتامینD به تمرین مقاومتی پرداخت، و گروه CON نیز درطول دوره مطالعه به زندگی عادی روزانه خود ادامه داد. غلظت های گلوکز، انسولین، شاخص های لیپیدی خون، ۲۵(OH)D و همچنین درصد چربی بدن بیماران قبل و بعد از مطالعه اندازه گیری شدند. مقاومت انسولین نیز از طریق محاسبه HOMA-IR به دست آمد.
یافته ها: پس از مطالعه، تفاوت معناداری در شاخص HOMA-IR در گروه هایی که ویتامین D مصرف کرده بودند مشاهده گردید(۰۵/۰>P). علاوه بر این، بیشترین کاهش مقادیر وزن، BMI، درصد چربی، HbA1c، انسولین و گلوکز ناشتا درگروه RT+VD دیده شد.
نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که مکمل سازی با ویتامین D طی تمرینات مقاومتی فزآینده بر مقاومت انسولین بیماران دیابتی نوع۲ تاثیر مثبتی دارد و می تواند به عنوان یک روش غیر دارویی موثر در کاهش و تخفیف علایم دیابت مورد استفاده قرارگیرد.
واژهگان کلیدی: دیابت ، تمرین مقاومتی، ویتامین D، مقاومت انسولین