اثر مصرف کافئين پس از يک دورۀ بارگيری کراتينی بر استقامت عضلانی و سطوح کورتيزول و کاتکولامين مردان ورزشکار

احسان ديناروند^* ، احمد همت فر

برای بررسی اثر مصرف کافئين پس از بارگيری کراتينی بر استقامت عضلانی و سطوح کورتيزول و کاتکولامين مردان ورزشکار، ۱۲ دانشجوی داوطلب ورزشکار، ابتدا در آزمون‌های ارزيابی عملکرد استقامت عضلانی بالاتنه (پرس سينه) و پايين‌تنه (اکستنشن ساق پا) به‌صورت وزنه‌زنی با وزنۀ ۷۰ درصد يک تکرار بيشينه تا واماندگی شرکت کردند و بعد از آزمون، برای ارزيابی سطوح کورتيزول، اپی‌نفرين و نوراپی‌نفرين ۵ سی‌سی نمونۀ خونی از وريد بازويی آنان گرفته شد. سپس در ۳ موقعيت دارونما، تجربی ۱) مصرف ۳/۰ گرم کراتين در هر کيلوگرم وزن بدن در روز به مدت ۵ روز و به دنبال آن مصرف ۶ ميلی‌گرم دارونما در هر کيلوگرم وزن بدن، و تجربی ۲) مصرف ۳/۰ گرم کراتين در هر کيلوگرم وزن بدن در روز به مدت ۵ روز و به‌دنبال آن مصرف ۶ ميلی‌گرم در هر کيلوگرم وزن بدن کافئين، با فاصلۀ يک ماه، عملکرد استقامت عضلانی بالاتنه و پايين‌تنۀ آنان دوباره ارزيابی شد. مقايسۀ نتايج نشان داد که در گروه تجربی ۲، بهبود معنی‌داری در استقامت بالاتنه و پايين‌تنه، و ميزان کورتيزول و کاتکولامين‌ها مشاهده شد، اما در گروه دارونما چنين تغييراتی وجود نداشت. در گروه آزمايشی ۱ نيز فقط در استقامت بالاتنه و پايين‌تنه بهبود معنی‌داری مشاهده شد.

واژه‌های كليدي: کافئين، کراتين، استقامت عضلانی، کاتکولامين‌ها،