اثر مصرف لسيتين در دوران بارداری و شيردهی بر اضطراب و فعاليت حرکتی در زاده‌های نر و ماده يک ماهه

آقا ۱سيد مهدی فيروزان^۱، خانم مژگان ترابی^۲، دکتر مهناز کسمتی^* ، دکتر سيد رضا فاطمی طباطبايی

مقدمه: با توجه به نقش سيستم کولينرژيک در رفتارهای اضطرابی و اهميت تغذيه در دوران بارداری و شيردهی بر عملکرد سيستم عصبی فرزندان، هدف پژوهش حاضر بررسی اثر لسيتين در دوران بارداری و شيردهی مادران بر رفتارهای اضطرابی و فعاليت حرکتی زاده‌های نر و ماده بود.

مواد و روش‌ها: موش‌های صحرايی ماده با ميانگين وزنی ۱۶۸ گرم، پس از جفت گيری و در زمان بارداری (۲۲ روز) تا سن ۲۱ روزگی زاده‌ها توسط مقادير مختلف لسيتين و يا حامل آن گاواژ گرديدند. گروه­ها به ترتيب شامل: شاهد ۱ (بدون دريافت هرگونه دارو)، شاهد ۲ (دريافت کننده‌ی حامل) و دو گروه دريافت‌کننده‌ی لسيتين (۱۲۰ ميلی‌گرم/کيلوگرم و ۲۴۰ ميلی‌گرم/کيلوگرم) بودند. زاده­ها پس از تفکيک جنسی در ۳۰ روزگی توسط دستگاه ماز بعلاوه‌ای شکل مرتفع مورد سنجش رفتارهای اضطرابی قرار گرفتند. تعداد موش‌های صحرايی در هر گروه برای هر دو جنس ۶ عدد بود.

يافته‌ها: در شاخص­های اضطراب و فعاليت حرکتی زاده­ها در هر دو جنس نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. نرهای دريافت‌کننده‌ی لسيتين ۱۲۰ و ۲۴۰ ميلی‌گرم/کيلوگرم افزايش معنی‌داری را (به ترتيب با ۰۵/۰>P و ۰۱/۰>P) در درصد زمان حضور در بازوهای باز دستگاه سنجش، نسبت به ماده­ها نشان دادند. تفاوت معنی‌دار در فعاليت حرکتی بين دو جنس نر و ماده دريافت‌کننده‌ی لسيتين ۲۴۰ ميلی‌گرم/کيلوگرم (۰۰۱/۰>P) مشاهده شد.

نتيجه‌گيری: مصرف لسيتين در دوران بارداری و شيردهی مادران اثری بر رفتارهای اضطرابی و فعاليت حرکتی زاده‌ها ندارد، اما جنسيت می‌تواند سبب بروز اثرات متفاوتی از اين ترکيب در بدن حيوان گردد

واژه‌های كليدي: لستین، اضطراب، بارداری، شیر دهی، جنسیت، زاده ها

دانلود رایگان مقاله