اثر محروميت از خواب و فعاليت شديد بی هوازی بر غلظت کورتيزول و ايمونوگلوبين A سرم در مردان ورزشکار

دکتر سجاد ارشدی ، دکتر عبدالعلی بنائی فر، رسول گوهری ، رودابه شکيبا تبار

مجله پزشکی کردستان

زمينه و ﻫﺪف: بی خوابی ﺑﺮ ﻋﻤﻠﻜﺮد ﻓﻴﺰﻳﻮﻟﻮژﻳﻜﻲ دستگاه های بدن و شرايط روحی رواﻧﻲ اﻓﺮاد آﺛﺎری ﻣﻨﻔﻲ دارد. ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﻲرﺳﺪ ﻣﺤﺮوﻣﻴﺖ از ﺧﻮاب ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ ﻋﻤﻠﻜﺮد ورزﺷﻜﺎران، ﺗﺮﺷﺢ ﻫﻮرﻣﻮنﻫﺎی ﺑﺪن و سيستم ايمنی را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﻗﺮاردﻫﺪ و موجب عوارض مخربی در سيستم ارگانيکی بدن شود. ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ اﺛﺮ يک شب بی ﺧﻮابی همراه با عملکرد ورزشی بيشينه را بر ﭘﺎﺳﺦﻫﺎی ﻫﻮرﻣﻮﻧﻲ و ايمنی بدن ﺑﺮرﺳﻲ می کند.

روش بررسی: پژوهش حاضر يک مطالعه نيمه تجربی بود که در دو مرحله خواب و بی خوابی و متعاقب آنها فعاليت ورزشی بيشينه انجام شد. ﻣﻴﺰان ﻏﻠﻈﺖ ﻛﻮرﺗﻴﺰول ﺳﺮﻣﻲ آزﻣﻮدﻧﻲ ﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش رادﻳﻮاﻳﻤﻮﻧﻮاﺳﻲ و ﻏﻠﻈﺖ IgA سرمی ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﻮرﺑﻴﺪوﻣﺘﺮی اندازه گيری شدند. در تجزيه و تحليل داده ها از آزمون های تی وابسته  و کوواريانس جهت  ارزيابی داده ها استفاده شد.

يافته ها: نتايج نشان داد انجام فعاليت بيشينه بی هوازی متعاقب خواب و بی خوابی موجب افزايش معنادار کورتيزول و IgA می شود که ميزان درصد اين افزايش در نتيجه بی خوابی بيشتر بود.

نتيجه گيری: با توجه به نتايج ارائه شده در اين پژوهش، می توان بيان نمود که انجام فعاليت بی هوازی متعاقب بی خوابی می تواند مؤلفه اثرگذارتری بر ويژگی های فيزيولوژيکی و ايمنی بدن افراد باشد که ممکن است به دليل توام شدن فشار روانی ناشی از بی خوابی و استرس ناشی از فعاليت ورزشی باشد.

واژه های کليدی: بی خوابی، کورتيزول، ايمونوگلوبين A، ورزشکار

متن کامل مقاله رایگان