اثر فاصله استراحتی بین فعالیت‌های مقاومتی دایره‌ای بر افت فشارخون پس از فعالیت در زنان جوان سالم

^۱حمید اراضی ؛ ^۲احمد قیاسی؛ ^۲سپیده اصغرپور

مقدمه: در حال حاضر، تمرینات و فعالیت­های ورزشی حاد به عنوان یک روش غیردارویی و ارزان قیمت برای پیشگیری و درمان پرفشارخونی پیشنهاد می­شوند. بر این اساس، هدف مطالعه حاضر بررسی اثر فاصله استراحتی بین حرکات فعالیت مقاومتی دایره­ای بر افت ­فشار خون پس از فعالیت است.
روش کار­: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال ۱۳۹۱ در دانشکده تربیت بدنی دانشگاه گیلان انجام شد. یازده دختر سالم (سن ۳/۱± ۳/۲۱ سال، قد ۹/۵ ± ۵/۱۶۳ سانتی­متر و وزن ۹/۸ ± ۵/۵۷ کیلوگرم) به طور تصادفی در دو جلسه فعالیت مقاومتی دایره­ای با فواصل استراحتی ۳۰ ثانیه و ۴۰ ثانیه بین حرکات شرکت کردند. آزمودنی­ها در جلسات فعالیت مقاومتی ۳ چرخه از ۶ حرکت را با ۱۰ تکرار بیشینه، و ۲ دقیقه استراحت بین چرخه­ها انجام دادند. فشارخون سیستولی و دیاستولی پیش از فعالیت و هر ۱۰ دقیقه و ۶۰ دقیقه پس از فعالیت اندازه­گیری شد. اطلاعات به دست آمده با آزمون واریانس و بونفرونی و نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: در مقایسه با مقادیر پیش از فعالیت، فشار خون سیستولی پس از فعالیت مقاومتی با فاصله استراحتی ۳۰ ثانیه (در دقایق ۲۰، ۳۰، ۴۰، ۵۰ و ۶۰) و ۴۰ ثانیه (در دقایق ۳۰، ۴۰، ۵۰ و ۶۰) به طور معنی­داری کاهش یافت؛ در حالی­که کاهش معنی­دار فشارخون دیاستولی تنها در دقیقه ۶۰ پس از فعالیت مقاومتی با فاصله استراحتی ۳۰ ثانیه مشاهده شد (۰۵/۰≥p). همچنین بین فعالیت­های مقاومتی، تفاوتی در فشارخون سیستولی و دیاستولی پیش و پس از فعالیت مشاهده نشد.
نتیجه­گیری: فعالیت مقاومتی دایره­ای با فواصل استراحتی متفاوت بین حرکات اثرات مفیدی بر سلامتی دارند و می­توانند سبب وقوع افت ­فشارخون پس از فعالیت با مدت و مقدار مشابه شوند.

کلیدواژگان: افت فشارخون؛ فعالیت مقاومتی؛ فشار خون سیستولی؛ فشار خون دیاستولی