رضا شعبانی ، دکتر آقا علی قاسم نیان
مجله پزشکی کردستان
زمینه و هدف: مسابقه در صبح هنگام ورزشکاران را با مشکل افزایش حساسیت به عفونت و التهاب مواجه می سازد. بدین منظور هدف این پژوهش بررسی تاثیر یک برنامهی تمرینی دو هفته ای (ویژهی قدرت) و همزمانی یا عدم همزمانی زمان تمرین(صبح یا عصر) با زمان آزمون (صبح) بر سطوح اینترلوکین-۱۷ و کورتیزول سرم و عملکرد ورزشکاران مرد میباشد.
روش بررسی: در یک مطالعه شبه تجربی، ۱۴ مرد ورزشکار به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه همسان قرار گرفتند: گروه صبح (۷ =n و زمان تمرین =۹ صبح) و گروه عصر ( ۷ =n و زمان تمرین=۱۸عصر). آزمودنیها به مدت ۲ هفته تحت یک برنامه تمرین قدرتی ویژه با شدت انقباضی معین قرار گرفتند. نمونه های خونی آزمودنیها ۲۴ ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی در حالت پایه و بلافاصله پس از آزمون یک جلسه تمرین قدرتی در ساعت ۹ صبح و ۴۸ ساعت پس از آخرین جلسه ی تمرینی (بلافاصله بعد از آزمون یک جلسه تمرین قدرتی)، جهت ارزیابی مقادیر اینترلوکین-۱۷ و کورتیزول گرفته شد. برای اندازهگیری متغیرهای وابسته، آزمودنیها ۲ ساعت قبل از اجرای آزمون صبحانه استاندارد خوردند و یک تکرار بیشینه آزمودنیها در جلسهای مجزا قبل و بعد از دو هفته در حرکات موردنظر محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روشهای آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، تی تست مستقل، تی تست زوجی و کوواریانس استفاده شد.
یافتهها: نتایج این پژوهش نشان داد که دو هفته سازگاری (همزمانی و عدم همزمانی زمان تمرین با زمان آزمون)، موجب افزایش معنی دار در عملکرد قدرتی حرکت پرسسینه در گروه صبح شد (۰۵/۰>P)، اما در سایر حرکات قدرتی علیرغم افزایش معنیدار درون گروهی در قدرت بیشینه در تمامی حرکات، تغییر معنیداری در مقایسه عملکرد قدرتی دو گروه در پس آزمون مشاهده نشد (۰۵/۰<P). همچنین مقایسه مقادیر اینترلوکین-۱۷ (۳۸۱/۰=P) و کورتیزول سرم (۱۴۶/۰=P) دو گروه در پس آزمون تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰<P).
نتیجهگیری: به نظر می رسد دو هفته همزمانی یا عدم همزمانی زمان تمرین با زمان آزمون، ضمن بی تاثیر بودن بر فاکتورهای التهابی، موجب بهبود قدرت عضلانی (پرس سینه) شد.
کلید واژهها : ساعت زیستی ، چرخه شبانهروزی ،زمان تمرین، اینترلوکین- ۱۷ ،کورتیزول.
واژههای کلیدی: ساعت زیستی، چرخه شبانهروزی، زمان تمرین، اینترلوکین- ۱۷، کورتیزول.،