اثر ده هفته تمرین هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح اوره، کراتینین و اسید اوریک خون مردان مسن دیابتی نوع دو

محمد علی سمواتی شریف ۱ ؛ حجت اله سیاوشی۲
۱دانشیار، عضو هیأت علمی دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
۲دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، پژوهشکدۀ طب ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرینات هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح سرمی فاکتورهای بیوشیمیایی اوره، کراتینین و اسید اوریک در مردان مبتلا به دیابت نوع دو است. نمونه‌ها ۲۳ بیمار دیابتی نوع دوم ۶۰–۴۰ ساله بودند که به دو گروه تجربی (۱۳N=) و کنترل (۱۰N=) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت ده هفته برنامۀ هوازی (دو تا سه جلسه در هفته و هر جلسه ۹۰-۶۰ دقیقه، با شدت ۸۵- ۵۵ درصد ضربان قلب بیشینه) انجام دادند؛ و گروه کنترل به فعالیت‌های روزمرۀ خود پرداختند. از آزمودنی‌ها در دو نوبت پیش و پس‌آزمون نمونه‌های خونی گرفته شد؛ متغیرها با استفاده از دستگاه‌های بیوشیمیایی اتوآنالایزر اندازه‌گیری شدند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تی همبسته استفاده شد. یافته‌ها نشان داد میزان فیلتراسیون گلومرولی (۰۲۸/۰P=)، سطح اوره (۰۱۳/۰P=) و کراتینین (۰۲۷/۰P=) خون در گروه تجربی کاهش یافت. درحالی‌که میزان همین فاکتورها در گروه کنترل تغییر شایان توجهی نداشت. این پژوهش نشان داد ده هفته تمرین هوازی موجب بهبود سطح اوره و کراتینین خون شد، درحالی‌که تأثیر معنا‌داری بر مقدار اسید اوریک خون نداشت؛ به‌عبارت ‌دیگر، این ورزش‌ها می‌تواند به بهبود عوارض کلیوی در این بیماران کمک کند.

کلیدواژگان
اوره؛ اسید اوریک؛ دیابت نوع دو؛ فعالیت استقامتی؛ فیلتراسیون گلومرولی؛ کراتینین

متن کامل مقاله رایگان