اثر حاد تمرین مقاومتی کاتسو بر هورمون رشد، عامل شبه‌انسولینی – ۱ و لاکتات مردان جوان سالم

فائزه حیدری۱ ؛ سید رضا عطارزاده حسینی۲ ؛ صادق عباسیان ۳
۱کارشناس‌ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۲استاد تمام گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
۳دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزش، دانشکدۀ تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نشریه علوم زیستی ورزشی

تمرینات کاتسو تمرینی مفید و مؤثر برای بهبود فاکتورهای جسمانی مختلف بوده و با آسیب و التهاب عضلانی کمتری همراه است. ازاین‌رو هدف از تحقیق حاضر مقایسۀ اثر دو روش تمرینی کاتسو و عدم محدودیت جریان خون بر تغییرات هورمون رشد، IGF-1 و سطح لاکتات مردان جوان سالم بود. این تحقیق از نوع تحقیقات نیمه‌تجربی با طرح اندازه‏های تکراری و همچنین استفاده از روش موازنه بود. در این مطالعه ۱۰ مرد جوان ۲۵ – ۲۰ ساله با نمایه تودۀ بدنی ۳۶/۲۱ کیلوگرم بر متر مربع به‌صورت فراخوان عمومی انتخاب شدند. ۷۲ ساعت پس از تعیین یک تکرار بیشینه (۱RM) افراد و همچنین ارزیابی فشار خون عضلات ناحیۀ ران، اولین جلسۀ تمرین مقاومتی کاتسو آغاز شد. سپس با گذشت یک هفته از اولین جلسۀ تمرین کاتسو، همان افراد تمرین مقاومتی بدون محدودیت جریان خون را انجام دادند. به‌منظور بررسی متغیرهای مورد نظر از افراد در سه وهلۀ متفاوت نمونه‏گیری خونی به‌عمل آمد. نتایج نشان داد که سطوح لاکتات و هورمون رشد در هر دو گروه و طی وهله‌های دوم به‌طور معناداری افزایش می‌یابد (۰۵/۰ P <). با وجود این، نتایج بیانگر آن بود که بلافاصله پس از فعالیت ورزشی، IGF-1 طی تمرین کاتسو نسبت به تمرین بدون محدودیت به‌طور معناداری افزایش می‌یابد (۰۵/۰>P). از این نتایج چنین برمی‌آید که الگوی تغییرات غلظت لاکتات خون و هورمون رشد در هر دو گروه شبیه به هم بود. ضریب همبستگی پیرسون بین سه فاکتور نیز نشان داد که تنها ارتباط بین hGH و لاکتات گروه تمرین کاتسو معنادار است. همچنین تمرین کاتسو به افزایش معنادار IGF-1 نسبت به گروه دیگر منجر شده بود.
کلیدواژه ها
تمرین کاتسو؛ فاکتور رشد شبه‌انسولینی-۱ (IGF-1)؛ لاکتات؛ هورمون رشد انسانی (hGH)

متن کامل مقاله رایگان